วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2534

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมทางบ้านสภาพแวดล้อมทางโรงเรียน และบุคลิกภาพนักวิทยาศาสตร์ของนักเรียนแผนการเรียนวิทยาศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ตัวอย่างประชากรคือ นักเรียนสันมัธยมศึกษาปีที่ 6 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์ จำนวน 405 คน ซึ่งได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นจากโรงเรียนรัฐบาลในกรุงเทพมหานครทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ด้วยสูตรของเพียรสัน และหาค่าสัมประสัทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1 . สภาพแวดล้อมทางบ้านมีความสัมพันธ์ทางบวกกับบุคลิกภาพนักวิทยาศาสตร์ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ 0.1475 ซึ่งมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 สำหรับองค์ประกอบของสภาพแวดล้อมทางบ้านที่มีความสัมพันธ์ทางบวกกับบุคลิกภาพนักวิทยาศาสตร์ที่ระดับความมีนัยสำคัญทางสถิติ .01 ได้แก่ ด้านความสัมพันธ์ภายในครอบครัว และการอบรมเลี้ยงดู ส่วนด้านสภาพที่อยู่อาศัยและสภาพทางเศรษฐกิจของครอบครัวไม่มีความสัมพันธ์กับบุคลิกภาพนักวิทยาศาสตร์ ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 2.สภาพแวดล้อมทางโรงเรียนไม่มีความสัมพันธ์กับบุคลิกภาพนักวิทยาศาสตร์ที่ระดับความมีนัยสำคัญทางสถิติ . 01 3.สภาพแวดล้อมทางบ้านสภาพแวดล้อมทางโรงเรียน และบุคลิกภาพนักวิทยาศาสตร์มีความสัมพันธ์กันทางบวก โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณเท่ากับ 0.1780 สิ่งมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01