วิทยานิพนธ์ (วศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2549

เครื่องช่วยฟังเป็นอุปกรณ์ไฟฟ้าขนาดเล็กที่ทำหน้าที่ขยายขนาดสัญญาณเสียงเข้าเพื่อให้ผู้ประสบปัญหาการสูญเสียการได้ยินสามารถได้ยินสัญญาณเสียงออกที่มีความดังมากขึ้น อย่างไรก็ตามการใช้ค่าอัตราขยายแบบคงที่ในเครื่องช่วยฟังแบบเดิม (Conventioanal Hearing Aids) ไม่สามารถตอบสนองต่อความต้องการของผู้ป่วยที่มีระดับการสูญเสียการได้ยินไม่เท่ากันในแต่ละช่วงความถี่ นอกจากนี้ ปัญหาสัญญาณเสียงป้อนกลับ ซึ่งก่อให้เกิดสัญญาณเสียงหวีดหอนรบกวนผู้ใช้เครื่องช่วยฟังนั้น จำกัดค่าอัตราขยายของเครื่องช่วยฟัง ดังนั้น ระบบการตัดเสียงป้อนกลับ (Acoustic Feedback Cancellation : AFC) ที่มีประสิทธิภาพจึงเป็นส่วนสำคัญที่ขาดเสียไม่ได้การออกแบบเครื่องช่วงฟังที่มีสมรรถนะสูง การแบ่งสัญญาณเข้าของเครื่องช่วยฟังออกเป็นสัญญาณเสียงในช่วงความถี่ต่างๆ ร่วมกับการบีบอัดสัญญาณเสียง ซึ่งเรียกว่า การบีบอัดหลายแถบความถี่ย่อย จะส่งผลให้เครื่องช่วยฟังสามารถตอบสนองต่อระดับการสูญเสียการได้ยินของผู้ป่วยได้อย่างเหมาะสมมากขึ้น วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ศึกษาเครื่องช่วยฟังแบบบีบอัดหลายแถบความถี่ย่อย (Multi-band Compression Hearing Aids) และหาจำนวนแถบความถี่ย่อยที่เหมาะสมต่อการใช้งานเครื่องช่วยฟังในเชิงวัตถุวิสัย (Objective) โดยจะคำนึงถึงผลของจำนวนแถบความถี่ย่อยต่อประสิทธิภาพในการตัดเสียงป้อนกลับของวงจรกรองแบบปรับตัว และพิสัยพลวัตของสัญญาณเสียงออกของเครื่องช่วยฟังที่เหมาะสมต่อลักษณะการสูญเสียการได้ยินของผู้ป่วยตัวอย่าง 12 ท่านจากโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์