วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555

ศึกษาการสังเคราะห์ด้วยแสงของใบยางพาราที่ได้รับแก๊สโอโซนเข้มข้น 200 ppb เป็นเวลานาน 1 2 4 และ 6 ชั่วโมง เปรียบเทียบกับอากาศปกติ ทำการวัด light response curve โดยใช้ non-rectangular hyperbola model ประเมินค่าความชันเริ่มต้น (α) ค่าควบคุมความโค้ง (θ) อัตราการสังเคราะห์แสงสูงสุด (Pmax) และอัตราการหายใจ (Rd) และ ทำการวัดอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงของที่ความเข้มแสงอิ่มตัว (Asat) การนำที่ปากใบ (gs) อัตราการคายน้ำ (T) และประสิทธิภาพการใช้น้ำ (WUE) ที่ความเข้มแสง 1400 µmol m-2 s-1 พบว่าค่าเฉลี่ยของ Rd LCP และ T ของใบที่ได้รับโอโซนเข้มข้น 200 ppb เป็นเวลานาน 2 ชั่วโมง มีค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญ สำหรับการศึกษาการสังเคราะห์ด้วยแสงของยางพาราที่ได้รับแก๊สโอโซนเข้มข้น 100 ppb เป็นเวลา 1 ชั่วโมง และที่ได้รับโอโซนความเข้มข้น ambient 100 300 600 900 และ 1200 ppb เป็นเวลานาน 2 ชั่วโมง เปรียบเทียบกับอากาศปกติ โดยวัดค่า Asat gs T และ WUE พบว่าค่าเฉลี่ยของ Asat gs และ T ของยางพาราที่ได้รับโอโซนเข้มข้น 300-1200 ppb มีค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญ และพบว่าค่า WUE ของใบยางพาราที่ได้รับแก๊สโอโซนเข้มข้น 300-900 ppb มีค่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ลักษณะของใบยางพาราภายหลังจากได้รับอากาศปกติ และโอโซนในทุกทรีตเม้นต์ทันที ไม่พบความเสียหายเกิดขึ้น แต่ใบยางพาราภายหลังได้รับแก๊สโอโซนเข้มข้น 900 และ 1200 ppb เป็นเวลา 3 วัน พบว่าใบเกิดเป็นแถบสีแดงบนแผ่นใบด้านบนและด้านล่าง