สำหรับประเทศไทยคณะรัฐมนตรี มีมติเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2546 ให้กระทรวงการต่างประเทศพิจารณาดำเนินการปรับปรุงระบบหนังสือเดินทางไทยให้ทันสมัย และสอดคล้องกับนโยบายหลักของรัฐบาลที่ต้องการให้ข้อมูลข่าวสาร และเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นไปอย่างก้าวหน้าและเป็นประโยชน์ต่อประชาชนมากที่สุด สืบเนื่องจากมติดังกล่าว กระทรวงการต่างประเทศของไทยได้มีแนวทางให้หนังสือเดินทางที่ออกใหม่ตั้งแต่เดือนกันยายน 2547 เป็นหนังสือเดินทางที่สามารถอ่านด้วยเครื่อง (MRTD) โดยบันทึกข้อมูลในไมโครชิป และใช้มาตรฐานที่กำหนดโดย International Civil Aviation Organization: ICAO (มาตรฐานเดียวกับสหรัฐอเมริกา) สำหรับบันทึกข้อมูลบุคคล ลายมือชื่อ และข้อมูลชีวมิติภายในหนังสือเดินทาง ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ (เนคเทค) ได้เล็งเห็นความสำคัญของการที่ประเทศไทยจำเป็นต้องเตรียมตัวในการรองรับการผลิตและการใช้หนังสือเดินทางอิเล็กทรอนิกส์รูปแบบใหม่นี้ เนื่องจากเห็นว่าหากประเทศไทยสามารถผลิตชิปที่บรรจุในหนังสือเดินทางอิเล็กทรอนิกส์ เครื่องอ่านข้อมูลชีวมิติ รวมทั้งระบบซอฟต์แวร์เพื่อจัดเก็บและวิเคราะห์ข้อมูลชีวมิติ ก็จะเป็นประโยชน์ทั้งในด้านของการประหยัดเงินของประเทศที่ต้องจ่ายเพื่อการนำเข้าอุปกรณ์เหล่านี้ รวมไปถึงช่วยให้บุคลากรของประเทศไทยมีโอกาสในการเรียนรู้และพัฒนาเทคโนโลยีเหล่านี้ขึ้นใช้เองในประเทศได้อีกด้วย