มะเร็งเต้านมเป็นมะเร็งที่พบมากเป็นลำดับที่ 2 ในสตรีชาวไทย ในปัจจุบันนี้ยังมีการศึกษาทางด้านชีววิทยาระดับโมเลกุลเพื่อค้นหายีนหรือดี เอ็นเอชนิดใหม่ที่มีการเปลี่ยนแปลงในมะเร็งเต้านมเพิ่มขึ้นตลอดเวลา การศึกษานี้ทำการตรวจหาการเปลี่ยนแปลงดีเอ็นเอในเนื้อเยื่อมะเร็งเต้านมของ คนไข้ชาวไทย โดยวิธีการขยายยีนด้วยไพรเมอร์แบบสุ่มจำนวน 60 ไพรเมอร์ พบว่าลายพิมพ์ดีเอ็นเอที่ขยายได้จากไพรเมอร์ D15 มีการเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอในแถบดีเอ็นเอในคนไข้ 23 จาก 32 ราย (71.9%) ซึ่งมีความถี่สูงสุดในการศึกษานี้ เมื่อโคลนแถบดีเอ็นเอดังกล่าว หาลำดับนิวคลีโอไทด์และนำมาเทียบกับลำดับนิวคลีโอไทด์ในฐานข้อมูลจีโนม พบว่าสามารถโคลนดีเอ็นเอได้ 4 โคลนซึ่งอยู่บนโครโมโซม 6q23-24, 4p15.2, 5q14 และ 6p23 ตามลำดับ จึงออกแบบไพรเมอร์จำเพาะต่อลำดับนิวคลีโอไทด์ทั้ง 4 โครโมโซมแล้วทำการวัดการเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอบนโครโมโซมดังกล่าวในคนไข้ชุด เดิมด้วยวิธีการขยายยีนในสภาพจริง พบว่ามีการเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอบนโครโมโซม 6q23-24, จำนวน 17 ราย (53.1%) และบนโครโมโซม 4p15.2 จำนวน 13 ราย (40.6%) คนไข้ที่มีการเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอบนโครโมโซม6q23-24 และ/หรือบนโครโมโซม 4p15.2 จำนวน 23 ราย (71.9%) เมื่อทำการศึกษาต่อไปในเนื้อเยื่อที่ผ่านกระบวนการฝังในก้อนขี้ผึ้งพาราฟิน จำนวน 88 ราย แบ่งเป็นเนื้องอกธรรมดาที่เต้านม 21 ราย เนื้อเยื่อมะเร็งเต้านม 67 ราย พบว่าไม่สามารถตรวจการเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอได้ในชิ้นเนื้อ 14 รายเนื่องจากชิ้นเนื้อเก็บไว้นานกว่า 5 ปี ส่วนชิ้นเนื้ออีก 53 รายพบว่ามีการเพิ่มปริมาณของดีเอ็นเอบนโครโมโซม 6q23-24 จำนวน 32 ราย (60.4%) และบนโครโมโซม 4p15.2 จำนวน 23 ราย (43.4%) คนไข้ที่มีการเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอบนโครโมโซม 6q23-24 และ/หรือบนโครโมโซม 4p15.2 จำนวน 36 ราย (67.9%) ซึ่งเป็นจำนวนใกล้เคียงกับการศึกษาครั้งแรกในเนื้อเยื่อสด ขณะที่ไม่พบการเพิ่มปริมาณของดีเอ็นเอบนโครโมโซมทั้งสองนี้ในดีเอ็นเอที่ สกัดจากเนื้องอกธรรมดาเต้านมเลย แสดงว่าการเพิ่มปริมาณของดีเอ็นเอบนโครโมโซม 6q23-24 และ/หรือบนโครโมโซม 4p15.2 มีความเกี่ยวข้องกับการเกิดโรคมะเร็งเต้านมในสตรีไทย คำสำคัญ: มะเร็งเต้านม, การขยายยีนแบบสุ่ม, โครโมโซม 6q23-24, โครโมโซม4p15.2