โปรตีนขนส่งน้ำตาลซูโครส (Sucrose transporter หรือ SUT) มีบทบาทสำคัญในการกระจายสารประกอบคาร์บอนที่ได้จากการสังเคราะห์แสงในรูปของ น้ำตาลซูโครสไปยังส่วนต่างๆของพืช เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับการลำเลียงคาร์โบไฮเดรตไปยังส่วนต่างๆของต้นมัน สำปะหลัง และบทบาทของโปรตีนขนส่งน้ำตาลซูโครสที่มีต่อปริมาณการสะสมแป้งในรากสะสม อาหาร งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหาซีดีเอ็นเอที่ถอดรหัสให้โปรตีนขนส่ง น้ำตาลซูโครส ศึกษารูปแบบการแสดงออกของยีนเหล่านี้ในมันสำปะหลัง และวิเคราะห์กิจกรรมของโปรตีนนี้ในระบบยีสต์ ในเบื้องต้นเราค้นพบ cDNA ที่ถอดรหัสให้โปรตีนขนส่งน้ำตาลซูโครสที่พบในพืชทั่วไปทั้งสามชนิดคือ SUT1, SUT2 และ SUT4 จากห้องสมุดซีดีเอ็นเอจำเพาะต่อรากสะสมอาหารและใบมันสำปะหลัง ในการทดลองนี้ MeSUT2 ได้มาจากห้องสมุดซีดีเอ็นเอจำเพาะต่อใบ ส่วน MeSUT1, MeSUT4-1 และ MeSUT4-2 ได้มาจากห้องสมุดซีดีเอ็นเอจำเพาะต่อรากสะสมอาหาร ลำดับกรดอะมิโนของ MeSUT2 เหมือนกับ CsSUT2 ของส้ม (74%) ส่วน MeSUT1, MeSUT4-1 และ MeSUT4-2 เหมือนกับ RcScr1 และ RcSUC4 ของละหุ่ง (82%, 84% และ 86%) ตามลำดับ การวิเคราะห์เปปไทด์ที่ได้จากการถอดรหัสจากซีดีเอ็นเอเหล่านี้พบว่าทั้งหมด ประกอบด้วยโครงสร้างที่แสดงการแทรกอยู่ในเยื่อหุ้มเซลล์จำนวน 12 ตำแหน่ง และมีโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์สำหรับโปรตีนขนส่งน้ำตาลที่พบในพืช เช่น กรดอะมิโนฮิสติดีน (Histidine) ที่เกี่ยวข้องกับการจับของน้ำตาลซูโครสในกระบวนการขนส่ง การทดลองโดยการชักนำให้เกิดการแสดงออกของซีดีเอ็นเอเหล่านี้ในยีสต์สาย พันธุ์ SUSY7/ura3 ที่มีความบกพร่องของเอ็นไซม์ย่อยสลายน้ำตาลซูโครสภายนอกเซลล์ แสดงให้เห็นว่ายีสต์ที่ได้รับการถ่ายยีนสามารถเจริญได้ในอาหารเลี้ยงเชื้อ ที่มีน้ำตาลซูโครส ด้วยเหตุผลเหล่านี้จึงเป็นไปได้ว่าซีดีเอ็นเอทั้งสี่ถอดรหัสให้โปรตีนขนส่ง น้ำตาลซูโครสที่ทำหน้าที่ในมันสำปะหลัง ยีนทั้งสี่แสดงออกทั้งในเนื้อเยื่อที่ทำหน้าที่เป็นแหล่งกำเนิด (source) และแหล่งสะสมคาร์บอไฮเดรต (sink) การแสดงออกของ MeSUT1 และ MeSUT4-1 ในใบที่ระยะพัฒนาการต่างๆสัมพันธ์กับลักษณะหน้าที่ของใบ การศึกษาการแสดงออกของยีนเหล่านี้ในรากสะสมอาหารพบว่า MeSUT1 และ MeSUT4-2 แสดงออกในชั้นคอร์เทค (cortex) ซึ่งมีท่อลำเลียงอาหารมากกว่าเนื้อเยื่อพาเรนไคมา (parenchyma) ซึ่งเป็นที่เก็บสะสมแป้ง ส่วน MeSUT4-1 เริ่มแสดงออกในระยะที่เนื้อเยื่อพาเรนไคมามีการสะสมแป้งและแสดงออกมากขึ้นใน รากสะสมอาหารที่อายุมากขึ้น การติดตามการแสดงออกของยีนเหล่านี้ในรากสะสมอาหารที่เก็บเกี่ยวจากต้นที่ อายุต่างกันพบว่าการแสดงออกของ MeSUT1, MeSUT4-1 และ MeSUT4-2 ผันแปรขึ้นอยู่กับช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวและสอดคล้องกับปริมาณการสะสมแป้ง ซึ่งปริมาณน้ำฝนที่ต้นมันสำปะหลังได้รับอาจจะเป็นปัจจัยหนึ่งที่มีผลต่อการ แสดงออกของยีนเหล่านี้ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าโปรตีนขนส่งน้ำตาลซูโครสที่แสดงออกในเนื้อเยื่อท่อ ลำเลียงอาหารและในเนื้อเยื่อพาเรนไคมาของรากสะสมอาหารอาจมีอิทธิพลต่อปริมาณ การสะสมแป้งในมันสำปะหลัง