วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

ศึกษาผลของการฝึกโดยเองเคิลดิสค์ร่วมกับการพันเทปต่อโปรปริโอเซ็บชัน ในนักกีฬาที่มีประวัติข้อเท้าแพลงเรื้องรัง ผู้เข้าร่วมการศึกษาวิจัยเป็นนักกีฬา 26 คน อายุระหว่าง 18-25 ปี มีประวัติข้อเท้าแพลงเรื้อรังภายใน 18 เดือนก่อนวันทำการศึกษาวิจัยและเกิดข้อเท้าแพลงระดับ 2 ในข้างเดียวกันก่อนเข้าร่วมการศึกษาวิจัย 1 สัปดาห์ แบ่งกลุ่มผู้เข้าร่วมการวิจัยออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง ในกลุ่มควบคุมได้รับการรักษาข้อเท้าแพลงโดยวิธีมาตรฐาน ส่วนกลุ่มทดลองได้รับการรักษาวิธีมาตรฐานร่วมกับโปรแกรมการฝึกโดยแอ งเคิลดิสค์ร่วมกับการพันเทป โดยฝึกโดยแองเคิลดิสค์ร่วมกับการพันเทปฝึกวันละ 10 นาที 3 วันต่อสัปดาห์ เป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ ตัวชี้วัดในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ใช้ area of postural sway เพื่อวัดการเปลี่ยนแปลงของระบบ proprioception ผู้เข้าร่วมการศึกษาวิจัยได้รับการทดสอบโดยการยืนบนขาข้างที่ได้รับขาดเจ็บ ในแต่ละสัปดาห์ ตั้งแต่ก่อนการศึกษา ระหว่างการฝึกทุกสัปดาห์ และหลังการฝึก ผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าเมื่อครบ 8 สัปดาห์ของการศึกษา ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของ area of postural sway ระหว่างทั้งสองกลุ่มที่ระดับ p < 0.05 สรุปผลการวิจัยคือ การฝึกโดยแองเคิลดิสค์ร่วมกับการพันเทปเพิ่มเติมจากวิธีรักษามาตรฐานไม่ สามารถเพิ่ม proprioception จากการเปลี่ยนแปลง area of postural sway ได้มากกว่าการรักษาวิธีมาตรฐานเพียงอย่างเดียว