การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการวิจัยและพัฒนาสื่อการสอนสำหรับครูสอนนาฏศิลป์ ระดับประถมศึกษา ประชากรในการศึกษาคือ นักเรียนโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายประถม ปีการศึกษา 2551 และครูสอนนาฏศิลป์ระดับประถมศึกษา ตัวอย่างประชากรเป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 29 คน และตัวแทนของครูสอนนาฏศิลป์ทั่วประเทศที่เข้ารับการอบรม จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ บทเพลงนาฏศิลป์ ชุดที่ 2 แบบสอบทักษะนาฏศิลป์ แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อสื่อประกอบการเรียนการสอนนาฏศิลป์ด้านเนื้อเพลงและทำนองเพลง แบบสอบถามประสิทธิภาพของสื่อ ประกอบการเรียนการสอนนาฏศิลป์ ด้านเนื้อเพลงและทำนองเพลงของครูสอนนาฏศิลป์ แบบสอบถามความพึงพอใจของครูที่เข้าอบรม ที่มีต่อสื่อประกอบการเรียนการสอนนาฏศิลป์ ด้านนื้อเพลงและทำนองเพลง การวิเคราะห์ข้อมูลหาความเที่ยงชนิดความสอดคล้องภายในของ แต่ละหมวดโดยหาสัมประสิทธิ์ แอลฟาครอนบาค (α cronbach coefficient) หาค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (X, SD) ของประสิทธิภาพของสื่อและความพึงพอใจ ตามความเห็นของครูสอนนาฏศิลป์ ผลของการวิจัย 1. ผลการวิเคราะห์ลักษณะของสื่อประกอบการเรียนการสอนนาฏศิลป์ด้านเนื้อเพลง และทำนองเพลง แก่นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 มีประสิทธิภาพ 87.55/86.75 และนักเรียน ส่วนใหญ่มีความพึงพอใจต่อเนื้อหาของบทเพลงนาฏศิลป์ 2. การพัฒนาสื่อประกอบการเรียนการสอนนาฏศิลป์ด้านเนื้อเพลงและทำนองเพลง ที่บูรณาการร่วมกับกลุ่มสาระการเรียนรู้ทุกกลุ่มสาระวิชา ปรากฏว่าครูที่สอนนาฏศิลป์ ระดับ ประถมศึกษา มีความพึงพอใจมาก ต่อสื่อประกอบการเรียนการสอนนาฏศิลป์ด้านเนื้อเพลงและ ทำนองเพลง 3. ประสิทธิภาพของสื่อประกอบการเรียนการสอนนาฏศิลป์ด้านเนื้อเพลงและ ทำนองเพลงตามความเห็นของครูสอนนาฏศิลป์ ระดับประถมศึกษา อยู่ในระดับมากที่สุด