วิทยานิพนธ์ (อ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2541

งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายในการรวบรวมและวิเคราะห์ดัชนีปริจเฉทที่ไม่มีความหมายอ้างถึงในการสนทนาแบบกันเองในภาษาไทยนครศรีธรรมราช โดยใช้กรอบทฤษฎีของเพียรศิริ วงศ์วิภานนท์ (Peansiri Vongvipanond, 1998) ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยเป็นการสนทนาแบบกันเองของผู้ร่วมสนทนา ซึ่งเป็นผู้พูดภาษาไทยนครศรีธรรมราช บทสนทนามี 7 บท ความยาวทั้งสิ้น 62 นาที 22 วินาที ผลการวิจัย พบดัชนีปริจเฉทในข้อมูลทั้งสิ้น 24 ดัชนีสามารถจำแนกตามการแสดงหน้าที่หลักในกระบวนการต่างๆ ของปริจเฉทได้เป็น 4 กลุ่ม ดังนี้ 1. ดัชนีปริจเฉทแสดงการจัดการปฏิสัมพันธ์ มีจำนวน 3 ดัชนี 2. ดัชนีปริจเฉทแสดงการจัดการเป้าหมายของการสนทนา มี 8 ดัชนี 3. ดัชนีปริจเฉทแสดงการปรับความสอดคล้องของสาระ มี 5 ดัชนี 4. ดัชนีปริจเฉทแสดงการปรับความสอดคล้องของทัศนคติของผู้ร่วมสนทนามี 8 ดัชนี ดัชนีปริจเฉทส่วนใหญ่มีรูปแปรมากกว่าหนึ่งรูป และดัชนีปริจเฉทสามารถมีทั้งหน้าที่หลักและหน้าที่รองได้ในขณะเดียวกัน