วิทยานิพนธ์ (นศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2539

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) วิเคราะห์กระบวนการสื่อสารในภาวะความเสี่ยง ที่ประกอบด้วยผู้รับสาร ผู้ส่งสาร และสาร (2) วิเคราะห์บทบาทการใช้ข่าวสารในการดำเนินกิจกรรมเพื่อจัดการกับความเสี่ยง โดยเก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2538 ถึงเดือนธันวาคม 2539 จากการสำรวจความคิดเห็นของผู้รับสาร จำนวน 120 คน ในเขตพื้นที่ที่ กฟภ. ประกาศจะมีการก่อสร้างโรงไฟฟ้าพลังความร้อนจากขยะ และวิเคราะห์เอกสาร โดยใช้แนวคิดเรื่องการสื่อสารในภาวะความเสี่ยง ยุทธวิธีในขบวนการทางสังคมและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องมาเป็นแนวทางในการวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า (1) ในเรื่องของแหล่งข้อมูล ความใกล้ชิดทางสภาพภูมิศาสตร์และความมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ ทำให้สื่อบุคคลเป็นแหล่งข้อมูลที่ผู้รับสารเลือกเปิดรับและแสวงหาข่าวสารมากที่สุด เนื่องจากให้ข้อมูลที่ตรงกับความต้องการรับรู้ข่าวสารของผู้รับสาร (2) ข่าวสารไม่มีบทบาททำให้ผู้รับสารส่วนใหญ่เปลี่ยนแปลงการรับรู้ความเสี่ยง โดยส่วนใหญ่คัดค้านโครงการตั้งแต่แรกจนถึงปัจจุบัน แม้ว่าจะได้รับข่าวสารเพิ่มขึ้นจากแหล่งข้อมูลต่างๆ (3) ในทางตรงกันข้าม ผู้ส่งสารที่เป็นแหล่งข้อมูล 3 แหล่ง คือ สื่อบุคคล สื่อมวลชนและกลุ่มคัดค้าน (ยกเว้นแหล่งข้อมูล กฟภ.) กลับเปลี่ยนแปลงท่าทีที่มีต่อการก่อสร้างโรงไฟฟ้าพลังความร้อนจากขยะ จังหวัดเชียงใหม่ จากจุดยืนที่ประนีประนอมมาเป็นคัดค้าน (4) ผู้รับสารส่วนใหญ่มีแบบแผนการแสวงหาข่าวสารที่เป็นความรู้และข้อมูลมาประกอบการตัดสินใจ และได้ใช้ยุทธวิธีการชักจูงใจและการเจรจาต่อรองในการจัดการกับความเสี่ยงมากกว่าการใช้กำลัง