วิทยานิพนธ์ (ค.ด.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2543

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างเกณฑ์ที่เหมาะสมในการพัฒนารูปแบบโปรแกรมการทำงานระหว่างเรียนเพื่อส่งเสริมจริยธรรมในการทำงานของนิสิตนักศึกษา และพัฒนารูปแบบโปรแกรมการทำงานระหว่างเรียนเพื่อส่งเสริมจริยธรรมในการทำงานของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต ในสถาบันอุดมศึกษา สังกัดทบวงมหาวิทยาลัย กลุ่มตัวอย่างคือ รองอธิการบดีฝ่ายกิจการนิสิตนักศึกษาหรือผู้รับผิดชอบการจัดโปรแกรมการทำงานระหว่างเรียน 15 คน สร้างเกณฑ์ที่เหมาะสมของรูปแบบโปรแกรมและต้นร่างรูปแบบโปรแกรมการทำงานระหว่างเรียนเพื่อส่งเสริมจริยธรรมในการทำงานของนิสิตนักศึกษา ทดสอบรูปแบบกับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักศึกษาคนไทย วิทยาลัยมิชชั่น ปีการศึกษา 2543 ซึ่งทำงานในโปรแกรมการทำงานระหว่างเรียน จนสิ้นสุดภาคการศึกษา จำนวน 46 คน ผลการวิจัย พบว่า เกณฑ์ที่เหมาะสมในการพัฒนารูปแบบโปรแกรมการทำงานระหว่างเรียนเพื่อส่งเสริมจริยธรรมในการทำงานของนิสิตนักศึกษา ประกอบด้วย 1) เป็นโปรแกรมที่จัดขึ้นเพื่อช่วยเหลือด้านการเงินแก่นักศึกษา 2) เป็นโปรแกรมที่จัดให้นักศึกษาทำงานบางเวลาในช่วงที่ว่างจากการเรียน 3) เป็นโปรแกรมที่จัดขึ้นจากความร่วมมือระหว่างหน่วยงานที่รับผิดชอบการจัดโปรแกรมและหน่วยงานที่รับนักศึกษาทำงาน 4) เป็นโปรแกรมที่จัดโดยสถาบันอุดมศึกษา ทำหน้าที่ดังนี้ (ก) เตรียมความพร้อมสถาบัน โดยการประเมินสภาพแวดล้อมของสถาบัน (ข) วางแผนการจัดโปรแกรม โดยเตรียมผู้ประสานงานโปรแกรมที่มีความรู้ความสามารถในการให้คำปรึกษาชี้แนะด้านจริยธรรมในการทำงาน (ค) ดำเนินงานโปรแกรมเพื่อส่งเสริมจริยธรรมในการทำงาน โดยการจัดประสบการณ์ตรงและประสบการณ์อ้อมด้านจริยธรรมในการทำงานให้กับนักศึกษา 5) เป็นโปรแกรมที่ประกอบด้วย ขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรม 5 ขั้นตอน รูปแบบโปรแกรมการทำงานระหว่างเรียนเพื่อส่งเสริมจริยธรรมในการทำงานของนิสิตนักศึกษาประกอบด้วย 1) การประเมินเพื่อเตรียมความพร้อมสถาบัน 2) การวางแผนการจัดโปรแกรม 3) การดำเนินงานโปรแกรม 4) การประเมินหลังจบโปรแกรม 5) การตัดสินใจเชิงบริหาร รูปแบบที่พัฒนาขึ้นสามารถส่งเสริมจริยธรรมในการทำงานของนิสิตนักศึกษา โดยพบว่านักศึกษากลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ยจริยธรรมในการทำงานด้านความซื่อสัตย์ การยึดมั่นในหลักการ การรักษาสัญญา และความรับผิดชอบต่อหน้าที่ สูงกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติที่ระดับ .05