วิทยานิพนธ์ (อ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2546

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการใช้สารนิเทศของอาจารย์สาขาดุริยางคศาสตร์ในด้านวัตถุประสงค์ รูปแบบ ลักษณะ เนื้อหา ภาษา อายุ แหล่ง และการสืบค้นสารนิเทศ รวมทั้งปัญหาในการใช้สารนิเทศ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจโดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากอาจารย์สาขาดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยของรัฐและเอกชน จำนวน 11 แห่ง รวมจำนวนอาจารย์ทั้งหมด 123 คน ผลการวิจัยพบว่าอาจารย์สาขาดุริยางคศาสตร์มีวัตถุประสงค์ในการใช้สารนิเทศเพื่อการสอนการติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการ และการผลิตผลงานทางวิชาการในระดับมาก ใช้สารนิเทศรูปแบบสื่อโสตทัศน์ สื่อตีพิมพ์ และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ในระดับปานกลาง ในด้านลักษณะของสารนิเทศ อาจารย์ใช้สารนิเทศเชิงประวัติ สารนิเทศเชิงทฤษฎี และข้อเท็จจริงในระดับมาก และในด้านเนื้อหา อาจารย์ใช้สารนิเทศที่มีเนื้อหาด้านดนตรีไทย ดนตรีสากล ดนตรีศึกษา และเนื้อหาอื่นๆ ในระดับมากเช่นกัน ส่วนในด้านภาษา อาจารย์ใข้สารนิเทศภาษาไทย และภาษาอังกฤษในระดับมาก สำหรับอายุของสารนิเทศที่อาจารย์ใช้ในระดับปานกลางและมีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ สารนิเทศในช่วงอายุ 1-3 ปี และ 10 ปีขึ้นไป แหล่งสารนิเทศที่อาจารย์ใช้ในระดับมาก ได้แก่ แหล่งทรัพยากรสารนิเทศส่วนบุคคล และแหล่งสารนิเทศบุคคล อาจารย์ใช้วิธีการสืบค้นสารนิเทศจากอินเทอร์เน็ตโดยใช้เว็บไซต์ และโปรแกรมค้นหา และสำรวจจากชั้นหนังสือในระดับมาก ปัญหาที่อาจารย์ประสบในระดับมาก คือ สารนิเทศบางรูปแบบ เช่น วารสารภาษาต่างประเทศ แผ่นซีดี และแผ่นดีวีดีมีราคาสูง และบรรณารักษ์ห้องสมุดไม่มีความรู้ด้านดนตรีเพียงพอ