วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบปรากฏการณ์วิทยาของ Husserl มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายการให้ความหมายการดูแล และประสบการณ์ของมารดาในการดูแลบุตรที่ป่วยด้วยโรคจิตเภท ทำการคัดเลือกผู้ให้ข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 15 ราย โดยมีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เกี่ยวกับการให้ความหมายและประสบการณ์การดูแลบุตรที่ป่วยด้วยโรคจิตเภท เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก (In-depth interview) พร้อมกับบันทึกการสัมภาษณ์ด้วยเทปบันทึกเสียง และการจดบันทึกภาคสนาม วิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์ตามแบบของ Colaizzi ผลการวิจัยพบว่า มารดาให้ความหมายการดูแลบุตรที่ป่วยด้วยโรคจิตเภทว่า เป็นการกระทำที่อยากให้บุตรหายจากการเจ็บป่วย และเป็นการแสดงความรัก ผูกพัน ห่วงใจของความเป็นแม่ ส่วนประสบการณ์ในการดูแลบุตรที่ป่วยด้วยโรคจิตเภท ประกอบด้วย 3 ประเด็นหลัก คือ 1) ประสบการณ์ด้านการรับรู้การเจ็บป่วย จำแนกเป็น 2 ประเด็นย่อย ได้แก่ เครียด คิดมากทำให้ประสาทไม่ดี และถูกผีเข้า / โดนของ 2) ประสบการณ์ด้านพฤติกรรมการดูแล จำแนกเป็น 2 ประเด็นย่อย คือ พฤติกรรมการดูแลระยะแรกที่มีการเจ็บป่วย/มีอาการทางจิต และพฤติกรรมการดูแลในระยะอาหารสงบ/ไม่ให้อาการทางจิตกำเริบ และ 3)ประสบการณ์ด้านอารมณ์และความรู้สึกจากการดูแลบุตรที่ป่วยด้วยโรคจิตเภท ผลการศึกษาครั้งนี้ ทำให้เข้าใจถึงความหมายและประสบการณ์ในการดูแลบุตรที่ป่วยด้วยโรคจิตเภทของมารดา สามารถนำมาใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาการศึกษา การปฏิบัติการพยาบาลและการวิจัยทางการพยาบาล ที่เกี่ยวข้องกับการให้การดูแลผู้ป่วยจิตเภทของผู้ดูแลในครอบครัว โดยเฉพาะผู้ดูแลที่เป็นมารดา