วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมของมารดาในการป้องกันการเกิดภยันตรายในเด็กวัยเตาะแตะ ในชุมชน ก่อนการปฏิบัติการพยาบาลตามแนวคิดพันธมิตรสุขภาพและหลังการปฏิบัติพยาบาลตามแนวคิดพันธมิตรสุขภาพ ใช้แบบแผนการ วิจัย กึ่งทดลองชนิดกลุ่มเดียววัด 3 ครั้ง โดยประเมินพฤติกรรมของมารดาในการป้องกันการเกิดภยันตราย ก่อนการปฏิบัติพยาบาลตาม แนวคิดพันธมิตรสุขภาพ และหลังสิ้นสุดการปฏิบัติพยาบาล 2 ครั้ง กลุ่มตัวอย่างคือ มารดาของเด็กวัยเตาะแตะในชุมชนของจังหวัดชุมพร ที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนด จำนวน 25 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แผนการปฏิบัติพยาบาลตามแนวคิดพันธมิตรสุขภาพ ที่ผ่านการ ตรวจสอบ คุณภาพจากผู้ทรงคุณวุฒิและแบบประเมินพฤติกรรมของมารดาในการป้องกันการเกิดภยันตราย ในเด็กวัยเตาะแตะ ในชุมชน ซึ่งมีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์ของครอนบาค เท่ากับ .87 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และวิเคราะห์ ความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีการของ Scheffe ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมของมารดาในการป้องกันกันเกิดภยันตราย ในเด็กวัยเตาะแตะในชุมชนหลังสิ้นสุดการปฏิบัติพยาบาลตามแนวคิดพันธมิตรสุขภาพทันที สูงกว่าก่อนการปฏิบัติพยาบาลตามแนวคิด พันธมิตรสุขภาพ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมของมารดาในการป้องกันการเกิดภยันตรายในเด็กวัย เตาะแตะในชุมชนหลังสิ้นสุดการปฏิบัติพยาบาลตามแนวคิดพันธมิตรสุขภาพ 2 สัปดาห์ สูงกว่าก่อนการปฏิบัติพยาบาลตามแนวคิดพันธมิตร สุขภาพ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมของมารดาในการป้องกันการเกิด ภยันตรายในเด็กวัยเตาะแตะ ในชุมชน หลังสิ้นสุดการปฏิบัติพยาบาลตามแนวคิดพันธมิตาสุขภาพทันที ไม่แตกต่างจากคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรม หลังสิ้นสุดการปฏิบัติพยาบาล ตามแนวคิดพันธมิตรสุขภาพ 2 สัปดาห์