วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

การศึกษาทางคลินิกนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความเข้มข้นของฟลูออไรด์ในเล็บ ของเด็ก ก่อนและหลังได้รับฟลูออไรด์เสริม โดยยาเม็ดโซเดียมฟลูออไรด์ ขนาด 0.5 มิลลิกรัมฟลูออไรด์ จะถูกจ่ายให้เด็กวันละ 1 เม็ด ตลอดช่วงระยะเวลา 3.5 เดือน เล็บในนิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง และนิ้วก้อยในมือข้างขวาของเด็กจำนวน 30 คน เป็นชาย 15 คน หญิง 15 คน อายุระหว่าง 5-6 ปี จะถูก ตัดทุกๆ 10 วัน และเก็บในถุงพลาสติกที่อุณหภูมิห้องจนกว่าจะนำมาใช้ เล็บที่ตัดในช่วงเวลาที่เลือก จะถูกทำความสะอาดด้วยน้ำปราศจากอิออน และวัดหาค่าความเข้มข้นของฟลูออไรด์ด้วยวิธี เอชเอ็มดีเอส-ดิฟฟิวชั่น ความเข้มข้นเฉลี่ยของฟลูออไรด์ที่พบในเล็บช่วงก่อนและหลังจากให้ฟลูออไรด์เสริมมีค่า เท่ากับ 1.527+-0.182 และ 1.649+-0.182 ส่วนในล้านส่วน ตามลำดับ ทำการวิเคราะห์ค่าความเข้มข้นของฟลูออไรด์โดยใช้สถิติชนิด Pair T- test พบว่า ปริมาณฟลูออไรด์ที่สะสมในเล็บของเด็กหลังจาก ได้รับฟลูออไรด์เสริมมีค่ามากกว่าปริมาณฟลูออไรด์ที่สะสมในเล็บของเด็กก่อนได้รับฟลูออไรด์เสริม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05