วิทยานิพนธ์ (นศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2543

ศึกษาความสัมพันธ์เชิงปฏิสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับข่าวสื่อมวลชน ที่มีเนื้อหารุนแรงและสภาพแวดล้อมทางสังคม ต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของกลุ่มวัยรุ่นชาย กลุ่มตัวอย่างในงานวิจัย คือ กลุ่มนักเรียนอาชีวะชาย อายุระหว่าง 16-18 ปี จำนวน 200 คน ที่มีสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมของครอบครัว อยู่ในระดับปานกลางค่อนข้างต่ำ ซึ่งสภาพแวดล้อมทางสังคมที่ถูกนำมาวิเคราะห์เปรียบเทียบกับ การเปิดรับสื่อมวลชนในที่นี้ จะวิเคราะห์ตามตัวแปร ดังต่อไปนี้ 1. สถาบันครอบครัว: การอบรมเลี้ยงดูแบบเข้มงวด 2. สถาบันครอบครัว: การอบรมเลี้ยงดูแบบปล่อยปละละเลย 3. สถาบันครอบครัว: การอบรมเลี้ยงดูแบบรักตามใจ 4. สถาบันครอบครัว: ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อและแม่ 5. สถาบันการศึกษา: ความสัมพันธ์ระหว่างครูอาจารย์และกลุ่มตัวอย่าง 6. กลุ่มเพื่อ: ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มเพื่อนและกลุ่มตัวอย่าง ผลการวิจัยพบว่า 1. การเปิดรับสื่อมวลชนที่มีเนื้อหารุนแรง ไม่ส่งผลโดยตรงต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของกลุ่มตัวอย่างแต่อย่างใด ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 2. การเปิดรับสื่อมวลชนที่มีเนื่อหารุนแรง มีความสัมพันธ์เชิงปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมทางสังคม ต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของกลุ่มตัวอย่างเพียงกรณีเดียว คือ การอบรมเลี้ยงดูแบบปล่อยปละละเลยที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 3. สภาพแวดล้อมทางสังคมในทุกตัวแปร ยกเว้นตัวแปรความสัมพันธ์ระหว่างพ่อและแม่ ส่งผลโดยตรงต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของกลุ่มตัวอย่าง ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05