วิทยานิพนธ์ (วศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอระบบบ่งชี้ผู้พูดแบบระบบเปิด โดยใช้แบบจำลองฮิดเดนมาร์คอฟร่วมกับการควอนไทซ์แบบเวกเตอร์ โดยใช้ชุดรหัสแบบหลายชุดรหัส ระบบบ่งชี้ผู้พูดนี้เป็นระบบที่ขึ้นกับบทคำพูด และใช้กับเสียงพูดต่อเนื่อง ในขั้นตอนการตรวจสอบผู้พูดซึ่งเป็นขั้นตอนสุดท้ายของระบบบ่งชี้ผู้พูดแบบระบบเปิดนั้น ได้มีการนำเสนอฟังก์ชันของความแตกต่างขึ้นมาใช้ สำหรับการทดลองทำกับฐานข้อมูลเสียงพูดกับตัวเลขต่อเนื่อง "สาม-ห้า-สอง-เก้า-สี่" โดยแบ่งเป็นจำนวนผู้พูดในระบบ 10 คน และจำนวนของผู้พูดนอกระบบ 17 คน ผู้พูดแต่ละคนจะบันทึกเสียงแยกกัน 2 ช่วง แต่ละช่วงเว้นห่างกัน 1 เดือน และการบันทึกเสียงในแต่ละช่วงจะบันทึกคนละ 10 เสียง ผลการทดลองปรากฏว่า ลักษณะสำคัญ MFCC ให้ผลดีที่สุดจากการศึกษาลักษณะสำคัญ 3 แบบ ได้แก่ LPC, CEP, และ MFCC พบว่า MFCC ให้อัตราการบ่งชี้ผิดพลาดเฉลี่ยเป็น 0.40 เปอร์เซ็นต์ อัตราการยอมรับผิดพลาดเฉลี่ย 0.71 เปอร์เซ็นต์ และอัตราการปฏิเสธผิดพลาดเฉลี่ย 9.40 เปอร์เซ็นต์