วิทยานิพนธ์ (วศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์และออกแบบตำแหน่งอักขระภาษาไทยบนแผงแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ โดยมีจุดประสงค์เพื่อเวลาที่ใช้ในการป้อนข้อมูลอักขระภาษาไทยเข้าสู่เครื่องคอมพิวเตอร์ทางแผงแป้นพิมพ์ จากการศึกษาวิธีการออกแบบตำแหน่งอักขระของแผงแป้นพิมพ์ภาษาต่างประเทศซึ่งใช้กฎศึกษาสำนึก นำมาสร้างโปรแกรมเพื่อให้เครื่องคอมพิวเตอร์ช่วยในการออกแบบ หลังจากนั้นการเก็บค่าความถี่ของอักขระและคู่อักขระภาษาไทยจากข้อมูลจำนวน 200,000 อักขระเพื่อใช้เป็นข้อมูลป้อนให้แก่โปรแกรมใช้ในการวิเคราะห์และออกแบบตำแหน่งอักขระภาษาไทยแผงแป้นพิมพ์ จากผลการออกแบบที่ได้นำมาเปรียบเทียบผลการออกแบบโดยใช้การวัด 2 แบบ คือเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ จากการวัดผลเชิงปริมาณพบว่า ตำแหน่งอักขระที่ออกแบบใหม่เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับแผงแป้นพิมพ์แบบมาตรฐาน (แบบเกษมณี) โดยการคำนวณจากข้อมูลอัตราเร็วในการพิมพ์ของอาสาสมัครจำนวน 30 คนสามารถลดเวลาในการป้อนข้อมูลเข้าสู่เครื่องคอมพิวเตอร์ทางแผงแป้นพิมพ์ได้คิดเป็นร้อยละ 10.64 ด้วยความเชื่อมั่นทางสถิติร้อยละ 85 และสามารถลดระยะทางการเคลื่อนที่ของปลายนิ้วได้ถึงร้อยละ 27.84