วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

การศึกษาการแปรรูปร่วมของถ่านหินลิกไนต์ จากอำเภอแม่เมาะ และกะลามะพร้าวให้เป็นของเหลวในตัวทำลายเตตระลิน ในเครื่องปฏิกรณ์แบบแบตช์ขนาด 250 มิลลิลิตร ที่อุณหภูมิ 375-475 ํC เวลา 15-75 นาที ขนาดอนุภาค 0.25-1.6 มิลลิเมตร และอัตราส่วนระหว่างถ่านหินต่อกะลามะพร้าว (น้ำหนัก/น้ำหนัก 0:1, 1:3, 1:1, 3:1 และ 1:0 ทดลองแบบแฟกทอเรียลสองระดับ เพื่อหาภาวะที่เหมาะสมสำหรับค่าร้อยละการเปลี่ยน และร้อยละผลได้ของเหลว พบว่าตัวแปรกระบวนการที่มีผลต่อร้อยละผลได้ของเหลว อย่างมีนัยสำคัญคือ อุณหภูมิ ขนาดอนุภาค และอัตราส่วนระหว่างถ่านหินต่อกะลามะพร้าว โดยไม่มีอัตรกิริยาของทุกตัวแปร ผลของตัวแปรกระบวนการคือ การเพิ่มอุณหภูมิทำให้ร้อยละผลได้ของเหลว ค่าการเปลี่ยนรวม และผลิตภัณฑ์ของเหลวมีคุณภาพลดลง เวลาไม่มีผลต่อร้อยละผลได้ของเหลว และค่าการเปลี่ยนรวม แต่ช่วยปรับปรุงคุณภาพผลิตภัณฑ์ของเหลว อนุภาคขนาดเล็ก ให้ผลิตภัณฑ์ของเหลวที่มีคุณภาพดี สำหรับกะลามะพร้าวช่วยเพิ่มปริมาณผลได้ผลิตภัณฑ์ของเหลว ค่าการเปลี่ยนรวม และช่วยปรับปรุงคุณภาพผลิตภัณฑ์ของเหลว โดยภาวะที่เหมาะสมคือ อุณหภูมิ 400 ํC และเวลา 30 นาที ขนาดอนุภาค 0.93 มิลลิเมตร และอัตราส่วนระหว่างถ่านหินต่อกะลามะพร้าวเท่ากับ 1:3 ให้ค่าการเปลี่ยนรวม 87% และผลได้ของเหลวได้ 63% ตามลำดับ สำหรับผลของการเติมตัวเร่งปฏิกิริยา ไอร์ออน (III) ซัลไฟด์ (ปริมาณเหล็กบนถ่านหิน 2.5% ของน้ำหนักถ่านหิน) พบว่าตัวเร่งปฏิกิริยาช่วยลดอุณหภูมิในการทำปฏิกิริยา โดยให้ค่าร้อยละการเปลี่ยนและร้อยละผลได้ของเหลว ใกล้เคียงกับกรณีที่ไม่ใช้ตัวเร่งปฏิกิริยา และตัวเร่งปฏิกิริยาช่วยปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์ของเหลว