วิทยานิพนธ์ (อ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวรรณคดีเอกของเวียดนามเรื่อง ทวี้ เกี่ยว ของเหงียนยู ในด้านเนื้อหาและลักษณะคำประพันธ์ และศึกษาวิเคราะห์ภาพลักษณ์และบทบาทของสตรีเวียดนามใน ทวี้ เกี่ยว ผลการศึกษาสรุปได้ว่า วรรณคดีเรื่อง ทวี้ เกี่ยว เป็นวรรณคดีเอกของเวียดนามที่มีความดีเด่นด้านวรรณศิลป์จากการใช้ภาษาและสหบทที่ก่อให้เกิดความลึกซึ้งยิ่งขึ้นในบทประพันธ์ประกอบกับการใช้ฉันทลักษณ์หลุกบ๊าดซึ่งเป็นฉันทลักษณ์ของเวียดนามแท้อันมีจุดเด่นที่ท่วงทำนองจนได้รับการเรียกขานว่าเป็น "ลมหายใจของชาวเวียดนาม" ตลอดจนการยอมรับในบทประพันธ์จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของวิถีประชาของชาวเวียดนาม ด้านการศึกษาวิเคราะห์ภาพลักษณ์และบทบาทสตรี วรรณคดีเรื่อง ทวี้ เกี่ยว นำเสนอภาพลักษณ์และบทบาทสตรีเวียดนามสามประการดังนี้ ประการแรก วิถีชีวิตของสตรีเวียดนามดำเนินตามขนบธรรมเนียมปฏิบัติแบบขงจื้อที่ชาวเวียดนามเรียกว่า "ตามต่อง" นั่นคือ เมื่อเป็นลูกสาวต้องเชื่อฟังบิดา เมื่อเป็นภรรยาต้องเชื่อฟังสามี และเมื่อเป็นมารดาต้องเชื่อฟังบุตรชายของตน ประการที่สอง สตรีเวียดนามมีบทบาทหน้าที่รับผิดชอบต่อครอบครัวและสังคมโดยยกย่องสตรีที่ให้ความสำคัญกับภาระหน้าที่มากกว่าความต้องการส่วนตน ประการสุดท้าย ความกล้าเผชิญกับชะตากรรมเป็นภาพลักษณ์สำคัญของสตรีเวียดนาม