วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อาชีพของสตรีหลังคลอด ภาวะน้ำหนักเกินตามการรับรู้ของสตรีหลังคลอด และภาพลักษณ์ที่มีต่อตนเอง การสนับสนุนจากสามีกับกิจกรรมทางกายของสตรีหลังคลอด โดยใช้รูปแบบการส่งเสริมสุขภาพของ Pender (2002) เป็นกรอบแนวคิดในการวิจัย กลุ่มตัวอย่างคือ สตรีในระยะ 6 สัปดาห์ หลังคลอดที่มารับบริการตรวจสุขภาพที่ห้องตรวจหลังคลอด หน่วยงานสูติ-นรีเวช โรงพยาบาลของรัฐในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 120 ราย เลือกโดยวิธีการกลุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามภาวะน้ำหนักเกินตามการรับรู้ของสตรีหลังคลอด แบบสอบถามภาพลักษณ์ที่มีต่อตนเอง แบบสอบถามการสนับสนุนจากสามี และแบบสอบถามกิจกรรมทางกายของสตรีหลังคลอด ได้รับการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ และวิเคราะห์ความเที่ยงของแบบสอบถามโดยหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค มีค่าความเที่ยง .85, .78, .94 และ .78 ตามลำดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบไค-สแควร์และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1. กิจกรรมทางกายของสตรีหลังคลอดอยู่ในระดับปานกลาง ([Mean] = 2.24) 2. ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อาชีพของสตรีหลังคลอด ภาวะน้ำหนักเกินตามการรับรู้ของสตรีหลังคลอด และภาพลักษณ์ที่มีต่อตนเอง ไม่มีความสัมพันธ์กับกิจกรรมทางกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. การสนับสนุนจากสามีมีความสัมพันธ์ทางบวกกับกิจกรรมทางกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05