วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของการพยาบาลโดยใช้ทฤษฎีการพยาบาลของนิวแมนต่อการฟื้นหายและความกลัวการได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำของผู้ป่วยเด็กโรคอุจจาระร่วงเฉียบพลัน ขณะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการรักษา คือ ผู้ป่วยเด็กอายุ 1-3 ปี โรคอุจจาระร่วงเฉียบพลันที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล จำนวน 38 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการเลือกตามสะดวก แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ตามระยะเวลาที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล กลุ่มตัวอย่าง 19 คนแรกจัดเป็นกลุ่มควบคุม ส่วนกลุ่มตัวอย่าง 19 คนหลังจัดเป็นกลุ่มทดลอง กลุ่มทดลองได้รับการพยาบาลโดยใช้ทฤษฎีการพยาบาลของนิวแมน ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการประเมินการฟื้นหายโดยใช้แบบสังเกตการฟื้นหาย 2 ด้าน คือ การพ้นภาวะขาดน้ำและเกลือแร่ และการที่ระบบทางเดินอาหารกลับมาทำหน้าที่เป็นปกติ ซึ่งผู้วิจัยเป็นผู้สร้างขึ้น และประเมินความกลัวของผู้ป่วยเด็กในขณะได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ โดยใช้แบบสังเกตพฤติกรรมความกลัวการได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ ของ วิภาดา แสงนิมิตชัยกุล (2546) ผลการวิจัยพบว่า 1. การฟื้นหายด้านการพ้นภาวะขาดน้ำและเกลือแร่ ของผู้ป่วยเด็กกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลโดยใช้ทฤษฎีการพยาบาลของนิวแมน ดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. การฟื้นหายด้านการที่ระบบทางเดินอาหารกลับมาทำหน้าที่เป็นปกติ ในวันที่ 1 และ 2 ของผู้ป่วยเด็กกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลโดยใช้ทฤษฎีการพยาบาลของนิวแมน ดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ผู้ป่วยเด็กกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลโดยใช้ทฤษฎีการพยาบาลของนิวแมน มีความกลัวน้อยกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05