วิทยานิพนธ์ (นศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2546

ศึกษาเปรียบเทียบความคาดหวังต่อการปฏิบัติงาน และการปฏิสัมพันธ์ของข้าราชการทุนรัฐบาลไทยกับบุคลากรในองค์กรราชการ รวมถึงเปรียบเทียบความคาดหวังกับการปฏิบัติจริงของข้าราชการทุนรัฐบาลไทย ในมุมมองของผู้บังคับบัญชา ผู้ร่วมงานและข้าราชการทุนรัฐบาลไทยเอง กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาคือ ข้าราชการทุนรัฐบาลไทยซึ่งกลับมาชดใช้ทุนในช่วงการปฏิรูประบบราชการจำนวน 69 คน ผู้บังคับบัญชาจำนวน 50 คน และผู้ร่วมงานจำนวน 122 คน รวมทั้งสิ้น 241 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือหลักในการเก็บข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า 1. กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความคาดหวังต่อการปฏิบัติงานในทิศทางเดียวกัน ในระดับปานกลางถึงมาก ได้แก่ การปรับความรู้มาใช้ การปรับตัวเข้ากับการทำงาน และการถ่ายทอดความรู้ แต่จากการหาค่าความแตกต่างทางสถิติพบว่า ระดับความคาดหวังของผู้บังคับบัญชา ผู้ร่วมงานและข้าราชการทุนรัฐบาลไทย มีความแตกต่างกันในเรื่องการใช้ภาษาต่างประเทศได้มีประสิทธิภาพ และการเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาหน่วยงาน โดยผู้บังคับบัญชาและผู้ร่วมงานมีระดับความคาดหวัง สูงกว่าระดับความคาดหวังของข้าราชการทุนรัฐบาลไทย 2. โดยภาพรวม ความคาดหวังและการปฏิบัติจริงมีความสอดคล้องกัน แต่จากการหาค่าความแตกต่างทางสถิติ พบว่ามีความแตกต่างกันในเรื่องการได้รับการยอมรับในผลงาน การได้รับมอบหมายงานที่มีความสำคัญ การปรับตัวเข้ากับงานต่างๆ ในหน่วยงาน การมีความรับผิดชอบสูง การทำงานเป็นทีมและการมีทัศนคติเปิดกว้าง โดยระดับความคาดหวังต่ำกว่าระดับการปฏิบัติจริงในทุกข้อ 3. จากการปฏิบัติจริง กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เห็นว่า ข้าราชการทุนรัฐบาลไทยสามารถแสดงปฏิกิริยาโต้ตอบต่อคำวิจารณ์ได้ดี แต่การแสดงประสิทธิภาพการทำงานไม่ต่างจากข้าราชการทั่วไป แม้ส่วนใหญ่เห็นว่าจะได้รับสิทธิพิเศษในการแสดงความสามารถ และความไว้วางใจในงานสำคัญ โดยพบว่าอุปสรรคนั้นคือ ลักษณะงานจำกัด ระยะเวลาการทำงานสั้น ความล่าช้าของบุคลากรในองค์กร และระเบียบขั้นตอนการทำงานมากเกินไป อย่างไรก็ดี ยังพบว่าในอนาคต หน่วยงานต่างๆ มีความต้องการข้าราชการทุนรัฐบาลไทยมาทำงานด้วย