การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความเข้าใจ discourse markers กับความสามารถในการอ่านเอาความ ผู้วิจัยได้สร้างแบบสอบถาม 2 ฉบับ ฉบับที่ 1 เป็นแบบสอบวัดความเข้าใจ discourse markers ฉบับที่ 2 เป็นแบบสอบวัดความสามารถในการอ่านเอาความ แบบสอบทั้งสองฉบับได้รับการตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิ และได้รับการวิเคราะห์เพื่อหาค่าความเชื่อมั่น ประชากรที่ใช้ในการทดสอบเป็นนิสิตชั้นปีที่ 2 จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 158 คน ผลที่ได้จากการทดสอบนำมาวิเคราะห์หาค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ โดยใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. นิสิตมีความเข้าใจการใช้ discourse markers อยู่ในเกณฑ์ปานกลาง 2. ความเข้าใจการใช้ discourse markers มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการอ่านเชิงบวกในระดับปานกลาง (1.4857) โดยมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.001