การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย เพื่อศึกษาพฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะของพยาบาลวิชาชีพ และเพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ในโรงพยาบาลสังกัดกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุขกรุงเทพมหานคร โดยวิธีการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม ประชากรคือพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โรงพยาบาลเลิดสิน และโรงพยาบาลราชวิถี จำนวน 30 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามการรับรู้บทบาทวิชาชีพการพยาบาลมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.98 และแบบสังเกตพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.81 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ย โดยการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า 1. พยาบาลวิชาชีพมีค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการสื่อสารต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ทางบวกมากกว่าทางลบ พฤติกรรมการสื่อสารด้านร่างกายมีค่าเฉลี่ยมากกว่าด้านจิตใจ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โดยรวม จำแนกตามอายุไม่แตกต่างกัน 3. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์จำแนกตามสถานภาพสมรสโดยรวมไม่แตกต่างกัน แต่พฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะทางบวก และด้านกาลภาษาต่อการดูแลด้านจิตใจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยพยาบาลวิชาชีพที่เป็นโสดมีค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการสื่อสารกับผู้ป่วยมากกว่าพยาบาลวิชาชีพที่สมรสแล้ว 4. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะและด้านกาลภาษาของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โดยรวม จำแนกตามประสบการณ์การทำงานไม่แตกต่างกันแต่พฤติกรรมการสื่อสารด้านเทศภาษาโดยรวมและด้านร่างกาย ระยะ 18 นิ้ว - 4 ฟุตแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ .05ตามลำดับ ด้านกาลภาษาต่อการดูแลด้านจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 โดยพยาบาลวิชาชีพที่มีประสบการณ์การทำงานตั้งแต่ 6ปีขึ้นไป มีพฤติกรรมการสื่อสารกับผู้ป่วยมากกว่าพยาบาลวิชาชีพที่มีประสบการณ์การทำงาน 1 - 5 ปี 5. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะและด้านกาลภาษาของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โดยรวม จำแนกตามการอบรมเฉพาะทางการพยาบาลออร์โธปิดิคส์ไม่แตกต่างกัน แต่พฤติกรรมการสื่อสารด้านเทศภาษาระยะ 4-12 ฟุต โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยพยาบาลวิชาชีพที่เคยได้รับการอบรมมีพฤติกรรมการสื่อสารในระยะห่างจากผู้ป่วยมากกว่าพยาบาลวิชาชีพที่ไม่เคยได้รับการอบรม 6. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์จำแนกตามการรับรู้บทบาทวิชาชีพการพยาบาลไม่แตกต่างกัน