งานวิจัยนี้ ศึกษาการทำเอนไซม์บีตา-ไซโลซิเดสจาก Streptomyces sp. 43-4 ให้บริสุทธิ์โดยการตกตะกอนลำดับส่วนด้วยแอมโมเนียมซัลเฟต ที่ความ เข้มข้น 40-80 เปอร์เซนต์ จากนั้นทำคอลัมน์โครมาโดรกราฟีบนดีอีเออี ไบโอเจล- อกาโรส และ เซฟาเด็กซ์ จี-200 พบว่าได้เอนไซม์มีความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น9.54 เท่า และเหลือแอคติวิตี 9.94 เปอร์เซนต์ การทำงานของเอนไซม์ถูกยับยั้งโดย เอ็น-เอธิลมาลิอิไมด์และสามารถคืนแอคติวิดีโดยไดไธโอธริอีทอลแต่ความสามารถในการกลับคืนมีความสัมพันธ์แบบไม่เป็นเส้นตรงเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของเอ็น-เอธิลมาลีอิไมด์ จากการตรวจสอบสมบัติของเอนไซม์พบว่าเอนไซม์นี้มีค่า Km ต่อพารา-ไนโตรฟินิล บีตา-ดี-ไซโลไพราโนไซด์ และ ออร์โธ-ไนโตรฟินิล บีตา-ดี-ไซโลไพราโนไซด์ เท่ากับ 2.04 และ 4.54 มิลลิโมลาร์ตามลำดับ อุณหภูมิและความเป็นกรดด่างที่เหมาะสมต่อการทำงานของเอนไซม์คือ45 องศาเซลเซียส และ 6.5 ตามลำดับ เอนไซม์ถูกยับยั้งในลักษณะแข่งขันโดยดี ไซโลส โดยมีค่า Ki เท่ากับ 180 มิลลิโมลาร์ นอกจากนี้ยังถูกยับยั้งอย่างรุนแรงด้วยอิอนของทองแดง เงิน, สังกะสี, นิเกิล และดีบุก ส่วนอิออนของเหล็ก,โคบอลท์, แมกนีเซียม, แมงกานีส และแคลเซียมมีผลเล็กน้อยในการยับยั้งแอคติวิตี เอนไซม์นี้เสถียรต่ออุณหภูมิสูงถึง 35 องศาเซลเซียสและเสถียรต่อความเป็นกรดด่างในช่วงกว้างตั้งแต่ 5.5-8.5 จากการวิเคราะห์น้ำหนักโมเลกุลโดยวิธีเจลฟิลเตรชั่น พบว่าเอนไซม์นี้มีน้ำหนักโมเลกุลประมาณ 270,000 ดาลตัน และเมื่อวิเคราะห์จากโซเดียมโดเดซิลโพลิอะคริลาไมด์เจลอิเลคโตรโฟริชิศ พบว่าเอนไซม์ประกอบด้วย 4 หน่วยย่อยโดย 2 หน่วยแรก มีน้ำหนักโมเลกุล 90,000 และ 82,000 ดาลตันตามลำดับหน่วย ย่อยที่ 3 และ 4 มีน้ำหนักโมเลกุลเท่ากันคือ 54,000 ดาลตัน