การวิจัยครั้งนี้ ศึกษาความคิดเห็นของประชาชนในเรื่องสิทธิส่วนบุคคลของคนทั่วไป และของบุคคลสาธารณะ และความคิดเห็นต่อการปฎิบัติหน้า ที่ของหนังสือพิมพ์เพื่อสนองสิทธิในการรับรู้และสิทธิส่วนบุคคล รวมทั้งทดสอบอิทธิพลของภาพลักษณ์ต่อการประเมินเหตุการณ์ละเมิดสิทธิส่วนบุคคล ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามเห็นว่าข้อมูลส่วนตัวในเรื่องเกี่ยว กับสุขภาพ ที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ เรื่องราวส่วนตัวต่าง ๆ มีความเหมาะสมในการปกปิด หรือเปิดเผยแก่ผู้ที่เกี่ยวข้องเท่านั้นแต่ในเรื่องเกี่ยวกับคดีความเห็นว่ามีความเหมาะสมที่จะเปิดเผยตัวต่อผู้เกี่ยวข้อง หรือต่อสาธารณะชนได้ นอกจากนี้ ผู้ตอบแบบสอบถามมีความเห็นว่าเจ้าหน้าที่รัฐและดารามีขอบเขตข้อมูลส่วนตัวน้อยที่สุด ในขณะที่ประชาชนมีขอบเขตข้อมูลส่วนตัวมากที่ สุด โดยแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ P<.05 เรื่องที่สามารถเปิดเผยได้มากที่สุดคือเรื่องการเงิน อันดับสองคือสุขภาพ อันดับสามคือพฤติกรรมประหลาดและประวัติส่วนตัว และเรื่องที่ควรเปิดเผยน้อยที่สุดคือ เรื่องความรัก โดยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ P<.05 ในการประเมินผลการทำงานของหนังสือพิมพ์ ผู้ตอบแบบสอบถามเห็น ว่าการปฎิบัติหน้าที่และทักษะของหนังสือพิมพ์เป็นไปในทางบวก ส่วนการละเมิด สิทธส่วนบุคคลเป็นไปในทางลบ และผลการวิจัยพบว่า ภาพลักษณ์มีอิทธิพลการประเมินเหตุการณ์และละ เมิดสิทธิส่วนบุคคลโดยถ้าเป็นเหตุการณ์ของบุคคลที่ชอบให้คะแนนจริยธรรมใน การหาข่าวและความยุติธรรมต่อผู้ตกเป็นข่าวน้อยกว่าเครื่องของบุคคลที่ไม่ชอบอย่างมีนัยสำคัญที่ P<.05 และ P<.01 ตามลำดับ และถ้าหนังสือพิมพ์ที่เสนอข่าวเป็นหนังสือพิมพ์ที่ชอบ จะให้คะแนนจริยธรรมและความยุติธรรม สูงกว่าหนังสือพิมพ์ที่ไม่ชอบ อย่างมีนัยสำคัญที่ P<.05 และ P<.01 ตามลำดับ