วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

การวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการใช้ศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์การกีฬา ในกระบวนการเรียนการสอนของครูพลศึกษา ในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ในกรุงเทพมหานครกับโรงเรียนในต่างจังหวัด ผู้วิจัยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ครูที่สอนพลศึกษาในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ จำนวน 800 คน จากจำนวนโรงเรียน 400 แห่งทั่วประเทศ ได้รับแบบสอบถามคืนทั้งสิ้น 655 ชุด คิดเป็นร้อยละ 81.88 และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป เอส พี เอส เอส ฟอร์วินโดร์ รุ่น 12.0 (SPSS : Statistical Package for the Social Science for Window Version 12.0) เพื่อหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบ ด้วยสถิติที (t-test) โดยทดสอบความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยพบว่า 1. ครูพลศึกษาส่วนมาก ใช้ศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์การกีฬา ในกระบวนการเรียนการสอนทั้ง 7 ด้าน อยู่ในระดับมาก เรียงตามลำดับ คือ สังคมวิทยาการกีฬา โภชนาการทางการกีฬา เวชศาสตร์การกีฬา จิตวิทยาการกีฬา สรีรวิทยาการกีฬา การจัดการกีฬา และชีวกลศาสตร์การกีฬา 2. การเปรียบเทียบการใช้ศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์การกีฬา ในกระบวนการเรียนการสอนของครูพลศึกษาในกรุงเทพมหานคร กับครูพลศึกษาในต่างจังหวัด มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ด้านโภชนาการทางการกีฬา ด้านเวชศาสตร์การกีฬา ด้านการจัดการกีฬา และด้านสังคมวิทยาการกีฬา การวิจัยในครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่า ครูพลศึกษาในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ใช้ศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์การกีฬา ในการเรียนการสอนวิชาพลศึกษามาก โดยครูพลศึกษาในต่างจังหวัดมีการนำศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์การกีฬาไปใช้มากกว่า ครูพลศึกษาในกรุงเทพมหานคร 4 ด้าน จาก 7 ด้าน จึงควรส่งเสริมการใช้วิทยาศาสตร์การกีฬา ในการสอนของครูพลศึกษาให้มากยิ่งขึ้นต่อไป