วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2554

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยคัดสรร ได้แก่ อายุ ระยะเวลาการเจ็บป่วย อาการข้างเคียงของยารักษาโรคจิต ความคิดอัตโนมัติในด้านลบ การใช้สารเสพติด การสนับสนุนทางสังคม เหตุการณ์ความเครียดในชีวิตกับภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน ที่มารับบริการแผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลเสนา และโรงพยาบาลชัยบาดาล จำนวน 143 ราย ทำการสุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือในการวิจัยประกอบด้วย แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินภาวะซึมเศร้าของเบค แบบประเมินความคิดอัตโนมัติด้านลบ แบบสอบถามการสนับสนุนทางสังคมและแบบประเมินเหตุการณ์เครียดในชีวิต ซึ่งมีค่าความเที่ยงเท่ากับ .89,.96,93, และ .63 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้ 1.อายุ ระยะเวลาการเจ็บป่วย การใช้สารเสพติด และการสนับสนุนทางสังคม มีความสัมพันธ์ทางลบกับภาวะซึมเศร้าผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2.ความคิดอัตโนมัติในด้านลบ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับภาวะซึมเศร้าผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. อาการข้างเคียงของยารักษาโรคจิตและเหตุการณ์ความเครียดในชีวิตไม่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน