วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547

ศึกษา (1) การใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการสอนครูแกนนำในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรี ตามแบบจำลองแอชชัวร์ (2) ปัญหาและอุปสรรคในการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ในการสอนของครูแกนนำในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรี กลุ่มตัวอย่างคือ ครูแกนนำที่ได้รับรางวัลปี พ.ศ. 2544 ถึง พ.ศ. 2546 จำนวน 202 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยครั้งนี้พบว่า เมื่อวิเคราะห์การสอนโดยใช้แบบจำลองแอชชัวร์ 6 ด้านคือ ด้านการวิเคราะห์ลักษณะผู้เรียน ปฏิบัติมากคือ ความสนใจของผู้เรียน ด้านการกำหนดวัตถุประสงค์การเรียนรู้มีการปฏิบัติในระดับมากทุกเรื่อง และมากอันดับแรกคือ การแจ้งให้ผู้เรียนทราบจุดประสงค์การเรียนรู้ก่อนการสอน ด้านการเลือกภูมิปัญญาท้องถิ่น นำไปปฏิบัติมากในเรื่องประเภทของภูมิปัญญาท้องถิ่น สอดคล้องกับหลักสูตรและเนื้อหาที่สอน ด้านการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการจัดการเรียนการสอน มีการปฏิบัติในระดับมากทุกเรื่องและมากอันดับแรกคือ เตรียมกิจกรรมการเรียนการสอน เมื่อพิจารณาการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นเป็นกลุ่มพบว่า กลุ่มที่ 1 ด้านคติความคิด ความเชื่อ และองค์ความรู้ถ่ายทอดสืบต่อกันมา นำมาใช้มากกว่ากลุ่มอื่น โดยนำมาใช้ในระดับปากกลางคือ ความเชื่อแบบพุทะ ด้านการตอบสนองของผู้เรียน มีการปฏิบัติมากอันดับแรกคือ การให้ผู้เรียนแสดงความคิดเห็นอย่างอิสระ ด้านการประเมินผลมีการปฏิบัติมากอันดับแรกคือ การวัดและประเมินผลสอดคล้องกับวัตถุประสงค์การเรียนรู้ สำหรับปัญหาและอุปสรรคในการเรียนการสอนโดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ด้านการวิเคราะห์ลักษณะผู้เรียนมีปัญหาและอุปสรรคระดับปานกลาง อันดับแรกคือ ในเรื่องผู้เรียนมีพื้นฐานความรู้เดิมแตกต่างกัน