วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2546

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาองค์ประกอบสมรรถภาพของครูนาฏศิลป์ในระดับประถมศึกษา และเพื่อศึกษาลักษณะภูมิหลังของครูที่มีสมรรถภาพที่แตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ครูนาฏศิลป์ระดับประถมศึกษาในกรุงเทพมหานคร สังกัดสำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร และสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชนจำนวน 388 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และองค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่สองด้วยโปรแกรม LISREL และวิเคราะห์จำแนกประเภท (Discriminant Analysis) ด้วยโปรแกรม SPSS ผลการวิจัยพบว่า 1. องค์ประกอบสมรรถภาพครูนาฏศิลป์ในระดับประถมศึกษา มีทั้งหมด 2 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ 1) องค์ประกอบคุณลักษณะร่วมทั่วไป ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย 5 องค์ประกอบ คือ ด้านวิชาการ ด้านทักษะการสอน ด้านความเป็นครู ด้านคุณธรรม จริยธรรม และ ด้านบุคลิกภาพ 2) องค์ประกอบ คุณลักษณะเฉพาะ ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบย่อย คือ ด้านความรู้ทางนาฏศิลป์ และด้านทักษะนาฏศิลป์ 2. โมเดลโครงสร้างสมรรถภาพครูนาฏศิลป์ในระดับประถมศึกษา มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผลการตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างมีค่าไคสแควร์ (chisquare) เท่ากับ 1.15 ; p = 0.56 มีองศาอิสระเท่ากับ 2 มีค่า GFI เท่ากับ 1 ค่า AGFI เท่ากับ 0.99 และค่า RMR เท่ากับ 0.00 3. ตัวแปรภูมิหลังที่สามารถจำแนกสมรรถภาพครูนาฏศิลป์ สามารถแบ่งออกเป็น 2 องค์ประกอบ คือ 1) ตัวแปรจำแนกคุณลักษณะร่วมทั่วไป ได้แก่ อายุต่ำกว่า 30 49 ปี ประสบการณ์ และการฝึกอบรม 2) ตัวแปรที่จำแนกคุณลักษณะเฉพาะ ได้แก่ วิชาเอกนาฏศิลป์ โรงเรียนขนาดเล็ก และจำนวนคาบที่สอน โดยสามารถจำแนกกลุ่มครูนาฏศิลป์ได้ถูกต้องร้อยละ 42.3