วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ เพื่อหาสภาวะการทำงานที่เหมาะสมในการบำบัดน้ำเสียดีโอพีและน้ำเสียสถานีบริการน้ำมัน โดยกระบวนการทำให้เป็นฟองลอย สารลดแรงตึงผิวที่ใช้ในการศึกษาการบำบัดดีโอพี คือ โซเดียมโดเดคซิลซัลเฟต(เอสดีเอส) เซทิลไตรเมทิลแอมโมเนียมโปรไมด์(ซีทีเอบี) และโนนิลฟินอลเอทอกซีเลท(ทีอีอาร์ไอซี เอ็น10) ในกรณีการบำบัดน้ำเสียสถานีสถานีบริการน้ำมันจะใช้สารแคทอิออนิกพอลิอิเล็คโทรไลต์ ได้แก่ เบ็ทซ์โนวัสพอลิเมอร์ 2680 ถังทดลองต้นแบบทำด้วยเหล็กไร้สนิม แบ่งเป็น 3 ส่วน มีความจุรวม 16 ลิตร ส่วนบนองถังมีเครื่องกวาดฟอง จากผลการทดลองพบว่า สำหรับน้ำเสียสังเคราะห์ ประสิทธิภาพการบำบัดขึ้น กับเวลาเก็บกัก ชนิดและความเข้มข้นของสารลดแรงตึงผิว โดยสารลดแรงตึงผิวเอสดีเอสให้ประสิทธิภาพในการบำบัดน้ำเสียสูงสุด สภาวะการทำงานที่เหมาะสมสำหรับบำบัดน้ำเสียสังเคราะห์ ได้แก่ เวลาเก็บกักเท่ากับ 0.5 ชั่วโมง และความเข้มข้นของสารลดแรงตึงผิวเอสดีเอสเท่ากับ 1 เท่าของค่าความเข้มข้นวิกฤตของการเกิดไมเซลล์ ซีเอ็มซี สำหรับน้ำเสียจริงดีโอพี เมื่อเติมสารลดแรงตึงผิว 1 เท่าของค่าซีเอ็มซี ประสิทธิภาพการบำบัดสารดีโอพี และซีโอดีเท่ากับ 14.90 และ 10.50 เปอร์เซ็น ตามลำดับ สำหรับน้ำเสียสถานีบริการ เมื่อเติมสารแคทอิออนิกพอลิอิเล็คโทรไลต์ที่ความเข้มข้นเท่ากับ 150 มิลลิกรัมต่อลิตร ประสิทธิภาพการกำจัดน้ำมันเท่ากับ 70 เปอร์เซ็นต์