วิทยานิพนธ์ (อ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2530

เนื่องจากในคัมภีร์มหากาพย์รามายณะและมาหาภารตะ ปรากฏเรื่องราวการทำสงครามที่น่าสนใจ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมุ่งหมายที่จะศึกษาและวิเคราะห์แนวคิด และข้อปฏิบัติเกี่ยวกับสงครามที่ปรากฏในวรรณคดีสันสกฤต คือ มหากาพย์รามายณะ มหาภารตะ รฆุวงศ์ มานวธรรมศาสตร์ อรรถศาสตร์ และหิโตปเทศ วิทยานิพนธ์นี้ แบ่งออกเป็น 5 บท บทแรกเป็นบทนำ ว่าด้วยขอบข่ายและการดำเนินการวิจัย บทที่ 2 ว่าด้วยแนวคิดเรื่องสงครามที่ปรากฏในวรรณคดีสันสกฤต บทที่ 3 เป็นการศึกษาข้อมูลเหตุของสงคราม วิทยานิพนธ์ฉบับนี้กล่าวถึงมูลเหตุแห่งสงคราม และผลกระทบต่อสังคม สงครามเกิดขึ้นได้เพราะการละเมิดสิทธิของผู้อื่น และความจำเป็นที่จะต้องกระทำสงครามเพื่อรักษาความสงบสุขของสังคม มูลเหตุอื่นของสงครามเนื่องมาจากความต้องการมีอำนาจ ทรัพย์สิน อาณาเขต และการแก้แค้น จากนั้นวิทยานิพนธ์ได้กล่าวถึงผลดีแล้วผลเสียของสงคราม บทที่ 4 ว่าด้วยการใช้ยุทธวิธี เพื่อให้ได้ชัยชนะในสงคราม จำเป็นที่จะต้องเริ่มด้วยนโยบายที่มีประสิทธิภาพ มีกองทัพที่แข็งแกร่ง และมีอาวุธที่จะใช้ในการรบ บทที่ 5 เป็นบทสุดท้ายว่าด้วยบทสรุปและข้อเสนอแนะ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้แสดงให้เห็นว่าสงครามเป็นภารกิจหลักของกษัตริย์และเป็นนโยบายอย่างหนึ่งของกษัตริย์ด้วย มีข้อเสนอแนะให้มีการทำวิจัยเรื่องยุทธวิธีในวรรณคดีสันสกฤต เปรียบเทียบกับยุทธวิธีในวรรณคดีไทย