วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบผลของความชอบความคงเส้นคงวา (ความชอบความคงเส้นคงวาสูงและต่ำ) และการรับรู้การมีอิสระในการเขียนเรียงความต่อต้านเจตคติ (เขียนเรียงความโดยรับรู้ว่าตนมีอิสระ เขียนเรียงความโดยรับรู้ว่าตนถูกบังคับและไม่ได้เขียนเรียงความ) ต่อความไม่คล้องจองของปัญญา ผู้ร่วมการทดลองเป็นนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยที่กำลังศึกษาระดับปริญญาตรีในปีการศึกษา 2545 ผู้ร่วมการทดลองได้รับการบอกเกี่ยวกับประกาศ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เรื่อง ชุดเครื่องแบบปกติของนิสิต และได้รับการสุ่มเข้าเงื่อนไขการทดลอง 1 ใน 3 เงื่อนไข หลังจากนั้นให้ผู้ร่วมการทดลองตอบมาตรวัดเจตคติต่อประกาศ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เรื่องชุดเครื่องแบบปกติของนิสิต มาตรวัดความรู้สึกในขณะเข้าร่วมการวิจัย และมาตรวัดความชอบความคงเส้นคงวา ผลการวิจัยพบว่า 1. ผู้ที่มีความชอบความคงเส้นคงวาต่ำมีคะแนนเจตคติไม่แตกต่างจากผู้ที่มีความชอบความคงเส้นคงวาสูง 2. ผู้ที่มีความชอบความคงเส้นคงวาต่ำ ในเงื่อนไขเขียนเรียงความโดยรับรู้ว่าตนมีอิสระ มีคะแนนเจตคติไม่แตกต่างจากในเงื่อนไขเขียนเรียงความโดยรับรู้ว่าตนถูกบังคับ แต่ทั้งสองเงื่อนไขมีคะแนนเจตคติสูงกว่าในเงื่อนไขไม่ได้เขียนเรียงความ 3. ผู้ที่มีความชอบความคงเส้นคงวาสูง ในเงื่อนไขเขียนเรียงความโดยรับรู้ว่าตนมีอิสระ มีคะแนนเจตคติสูงกว่าในเงื่อนไขเขียนเรียงความโดยรับรู้ว่าตนถูกบังคับและเงื่อนไขไม่ได้เขียนเรียงความ และ ในเงื่อนไขเขียนเรียงความโดยรับรู้ว่าตนถูกบังคับ มีคะแนนเจตคติไม่แตกต่างจากในเงื่อนไขไม่ได้เขียนเรียงความ