วิทยานิพนธ์ (ร.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2523

ปัญหาหลักอย่างหนึ่งของการพัฒนาการบริหารงานราชการไทยที่ประสบอยู่คือปัญหาปัจจัยหรือองค์ประกอบในการบริหารซึ่งประกอบด้วย คน เงิน วัสดุอุปกรณ์ และการบริหารหรืการจัดการ ผลจากการศึกษาและวิจัยต่างๆ แสดงให้เห็นว่าปัญหาดังกล่าวมีอยู่จริงในวงการบริหารทั่วไปทั้งภาคธุรกิจเอกชนและราชการ ซึ่งฝ่ายหลังเป็นงานที่ต้องสัมพันธ์กับประชาชนอยู่ตลอดเวลาและเป็นงานที่เน้นบริการคนส่วนใหญ่เพื่อผลประโยชน์ของคนส่วนใหญ่ผู้ศึกษาวิจัยจึงได้นำเอางานราชการขึ้นมาศึกษาวิจัยโดยเลือกศึกษาเฉพาะกรณีสำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์ ในการรวบรวมข้อมูลได้อาศัยผลการวิจัยและเอกสารทางวิชาการ เอกสารทางราชการ กฎหมายที่เกี่ยวข้อง แบบสอบถาม การสังเกตการณ์ และการสัมภาษณ์เพิ่มเติมวัตถุประสงค์ของการศึกษาวิจัยเรื่องนี้คือการวิเคราะห์สำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์ เพื่อจะได้ทราบถึงปัญหาข้อขัดข้องในการปฏิบัติงานซึ่งจะนำไปสู่ข้องเสนอแนะแนวทางแก้ไขและจะเป็นประโยชน์ต่อการปรับปรุงสำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์เป็นไปตามนโยบายของผู้ว่าราชการจังหวัด สามารถดำเนินการเป็นศูนย์กลางในการบริหารงานของผู้ว่าราชการจังหวัดและเป็นศูนย์ประสานแผนและโครงการของทุกกระทรวง ทบวงกรม ในจังหวัดได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยตั้งสมมติฐานว่า 1) สำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์ไม่สามารถเป็นศูนย์กลางในการบริหารงานและประสานงานของผู้ว่าราชการจังหวัดที่แท้จริงเพราะประสบปัญหาการบริหารงานของสำนักงานจังหวัด 2) ปัญหาการบริหารงานซึ่งได้แก่การขาดแคลนทรัพยากรในการบริหารของสำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์คล้ายคลึงกับปัญหาในการบริหารงานของสำนักงานจังหวัดทุกจังหวัด 3) หากแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้สำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์จะเป็นศูนย์กลางในการบริหารงานและประสานงานของผู้ว่าราชการจังหวัดอย่างสบบูรณ์แบบ การศึกษาวิจัย ครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าปัญหาในการบริหารงานของสำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์กับปัญหาการบริหารงานของสำนักงานจังหวัดทั่วไปคล้ายคลึงกัน คือปัญหาปัจจัยหรือองค์ประกอบในการบริหารงานได้แก่ คน เงิน วัสดุ และการจัดการ โดยสรุปปัญหาได้ดังนี้ 1. อัตรากำลังเจ้าหน้าที่ของสำนักงานจังหวัดมีน้อยไม่สมดุลย์กับปริมาณงาน 2. งบประมาณไม่เพียงพอ 3. ขาดวัสดุอุปกรณ์ในการปฏิบัติงาน 4. อำนาจและหน้าที่ของหัวหน้าสำนักงานจังหวัดไม่สมดุลย์กัน ทั้งนี้เพราะหัวหน้าสำนักงานจังหวัดไม่ได้เป็นหัวหน้าส่วนราชการ หน้าที่จึงมีมากกว่าอำนาจและปัญหาความไม่เข้าใจในการปฏิบัติงานในหน้าที่ของเจ้าหน้าที่สำนักงานจังหวัด เพราะขาดการฝึกอบรมแนวทางการปฏิบัติงานของสำนักงานจังหวัด 5. การประสานงานได้รับความร่วมมือส่วนราชการประจำจังหวัดน้อย 6. สถานที่ปฏิบัติงานคับแคบ 7. ขาดเจ้าหน้าที่ชำนาญเฉพาะด้าน 8. ความไม่มีเอกภาพในการสั่งการของส่วนกลางยิ่งกว่านั้น การศึกษาวิจัยพบว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้ว่าราชการจังหวัดกับหัวหน้าสำนักงานจังหวัดมีผลกระทบกระเทือนต่อการดำเนินการของสำนักงานจังหวัดอย่างมากหากแต่ว่าผลกระทบกระเทือนจะเป็นไปในรูปใดนั้นย่อมขึ้นอยู่กับการศึกษาวิจัยที่จะมีต่อไป