วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2537

การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณาที่จุดเวลาใดเวลาหนึ่ง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการใช้บริการทางการแพทย์ของผู้ประกันตน ในนิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง จังหวัดชลบุรี โดยศึกษาจากตัวอย่าง 998 คน จากผู้ประกันตนจำนวน 8557 คน ในสถานประกอบการที่สุ่มได้โดยวิธี Stratified Random Sampling ตามโรงพยาบาลคู่สัญญาหลัก ได้แก่ โรงพยาบาลพัทยาเมโมเรียล โรงพยาบาลกรุงเทพพัทยา และ โรงพยาบาลสมเด็จ ณ ศรีราชา ทำการเก็บข้อมูลในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2537 โดยใช้แบบสอบถามที่ให้ผู้ประกันตนเป็นผู้ตอบเอง ผลการศึกษาพบว่า อัตราการใช้บริการผู้ป่วยนอกที่โรงพยาบาลคู่สัญญาหลัก เท่ากับ 1.5 ครั้ง/คน/ปี ผู้ป่วยในเท่ากับ 0.037 ครั้ง/คน/ปี ผู้ประกันตนส่วนใหญ่ (ร้อยละ 77.3) เลือกไปใช้บริการในสถานพยาบาล โดยเฉพาะห้องพยาบาลของโรงงานที่มีพยาบาลและแพทย์ เหตุผลส่วนใหญ่ที่ผู้ประกันตนไม่ไปใช้บริการที่โรงพยาบาลคู่สัญญาหลัก ได้แก่ การคิดว่าเจ็บป่วยเพียงเล็กน้อยและ ไม่พอใจโรงพยาบาลคู่สัญญาหลัก ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการไปใช้บริการที่โรงพยาบาลคู่สัญญาหลักคือ การที่จัดให้มีบริการด้านการรักษาพยาบาลของโรงงาน (P<0.02) ความพึงพอใจของผู้ประกันตน หลังจากไปใช้บริการทางการแพทย์ ที่โรงพยาบาลคู่สัญญาหลักพบว่าผู้ประกันตนส่วนใหญ่มีความพึงพอใจ อยู่ในเกณฑ์ พอใช้ และ ปานกลาง