วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552

ที่มา ยาที่ใช้รักษาไวรัสตับอักเสบบีแบ่งเป็น 2 ชนิด คือยากลุ่มอินเตอร์เฟอรอนและยากลุ่มนิวคลีโอไทด์หรือนิวคลีโอไซด์ ในปัจจุบันพบปัญหาเรื่องกาดื้อยากลุ่มนิวคลีโอไทด์หรือนิวคลีโอไซด์มากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากโครงสร้างของเอนไซม์โพลีเมอเรสของไวรัสตับอักเสบบีและเอนไซม์รีเวอร์สทรานสคริปเทสของไวรัสเอชไอวีมีความคล้ายคลึงกัน และมีการศึกษาวิจัยกันอย่างกว้างขวางในส่วนไรโบนิวคลีเอสเอชโดเมนของไวรัสเอชไอวีในด้านต่างๆ ซึ่งพบว่าในผู้ป่วยเอชไอวีที่มีภาวะดื้อยาจะมีเปลี่ยนแปลงของรหัสพันธุกรรมในบางตำแหน่งของส่วนไรโบนิวคลีเอสเอชโดเมนบ่อยขึ้นกว่าผู้ป่วยที่ยังไม่ได้รับการและยังสัมพันธ์กับการดื้อยาไซโดวูดีน ปัจจุบันยังไม่มีข้อมูลการศึกษาในส่วนไรโบนิวคลีเอสเอชโดเมนของผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีที่มีการดื้อยามาก่อน จากหลักการและข้อมูลดังกล่าวข้างต้น จึงนำไปสู่การวิจัยในครั้งนี้ เพื่อศึกษาว่ามี เปลี่ยนแปลงของรหัสพันธุกรรมในส่วนไรโบนิวคลีเอสเอชโดเมนเปรียบเทียบระหว่างผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีที่เกิดการดื้อยาและกลุ่มผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีทั่วไปวิธีการศึกษา ผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีที่สงสัยว่าเกิดการดื้อยาและกลุ่มผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีทั่วไป จะได้รับการเจาะเลือดเพื่อตรวจหาการดื้อยาและตรวจหารหัสพันธุกรรมในส่วนไรโบนิวคลีเอสเอชโดเมนเปรียบเทียบระหว่างสองกลุ่ม ผลการศึกษา ผู้ป่วยทั้งหมด 37 ราย แบ่งเป็นผู้ป่วย 24 รายที่เป็นกลุ่มไวรัสตับอักเสบบีทั่วไปและผู้ป่วย 13 รายที่เป็นกลุ่มไวรัสตับอักเสบบีที่เกิดการดื้อยา มีลักษระพื้นฐานใกล้เคียงกัน พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงของรหัสพันธุกรรมในส่วนไรโบนิวคลีเอสเอชโดเมนในผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่มและไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุปผลการศึกษา เนื่องจากผู้ป่วยในการศึกษามีจำนวนน้อย พบว่าไม่มีความแตกต่างในเรื่องการเปลี่ยนแปลงของรหัสพันธุกรรมในส่วนไรโบนิวคลีเอสเอชโดเมนระหว่างผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีทั่วไปและผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีที่เกิดการดื้อยา คงต้องการการศึกษาที่มีจำนวนผู้ป่วยที่มากขึ้นเพื่อยืนยันผลการศึกษาในครั้งนี้