วิทยานิพนธ์ (สถ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปลักษณะของโคมสะท้อนแสงธรรมชาติที่มีผลต่อประสิทธิภาพของแสงภายในห้องแสดงภาพศิลปะในกรุงเทพมหานคร โดยทำการศึกษาตัวแปร 2 ตัวแปร คือ 1.ตัวแปรด้านรูปลักษณะโคมทั้งสิ้น 4 แบบ ได้แก่ ลักษณะตรง ลักษณะโค้งคว่ำ ลักษณะโค้งปีกนก และลักษณะโค้งหงาย 2.ตัวแปรด้านคุณสมบัติทางพื้นผิวของโคม ได้แก่ พื้นผิวเรียบแบบโลหะเงา พื้นผิวเรียบแบบโลหะด้าน และพื้นผิวหยาบด้าน ทำการทดสอบประสิทธิภาพภายในพื้นที่ทดลองขนาด 10x12 ม. ความสูงรวม 9 ม.ด้วยหุ่นจำลองมาตราส่วน 1:20 ในวันที่ 21 มิ.ย. 21 ก.ย. และ 21 ธ.ค. เวลา 9.00-12.00 น. ภายใต้สภาพท้องฟ้าโปร่ง ผลการทดลองพบว่าโคมสะท้อนแสงทุกแบบสามารถลดความเข้มของแสงที่ระนาบพื้น ณ ตำแหน่งที่มีปริมาณแสงสูงสุดในแต่ละวันลงได้ 91.97-99.47% โดยโคมลักษณะโค้งหงายที่มีเรียบแบบโลหะเงาให้ระดับความส่องสว่างภายในสูงสุดในวันที่ 21 มิ.ย. และสามารถลดความเข้มของแสงที่ระนาบผนังทิศเหนือ ณ ตำแหน่งที่มีปริมาณแสงสูงสุดในแต่ละวันลงได้ 86.96-98.38% ผนังทิศใต้ 85.26-89.22% โดยโคมลักษณะโค้งหงายที่มีผิวเรียบแบบโลหะเงาให้ระดับความส่องสว่างภายในสูงสุด ที่ผนังทิศเหนือในวันที่ 21 มิ.ย. ทิศใต้ในวันที่ 21 ก.ย.ผลงานวิจัยสามารถสรุปได้ว่าประสิทธิภาพของแสงภายในขึ้นกับรูปลักษณะของโคมสะท้อนแสง โดยที่คุณสมบัติทางพื้นผิวของวัสดุจะส่งผลให้โคมเปลี่ยนแปลงระดับความสามารถในการนำพาแสงเข้าสู่ภายใน นอกจากนี้ยังสามารถแบ่งโคมสะท้อนแสงธรรมชาติสำหรับห้องแสดงภาพศิลปะออกได้เป็น 2 ประเภท คือ 1.โคมที่เหมาะกับพื้นที่จัดแสดงภาพความสูงไม่เกิน 3.75 ม. ได้แก่ โคมตรง โคมโค้ง โคมโค้งปีกนก 2.โคมที่เหมาะกับพื้นที่จัดแสดงภาพความสูงไม่เกิน 5.15 ม. ได้แก่ โคมโค้งหงาย ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้เป็นแนวทางในการออกแบบและพัฒนารูปแบบของโคมสะท้อนธรรมชาติสำหรับห้องแสดงภาพศิลปะในกรุงเทพมหานครต่อไปได้