โครงการนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อทบทวนผลงานวิจัยของหน่วยงานวิจัยต่าง ๆ ที่ผ่านมา และกำลังดำเนินการในปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับระบบการทำฟาร์มของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (2) เพื่อศึกษารูปแบบการทำฟาร์มและวิธีปฏิบัติเบื้องต้นที่เป็นอยู่ปัจจุบันของเกษตรกรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (3) เพื่อเลือกพื้นที่ทำการวิจัยที่เหมาะสมเป็นตัวแทนในการพัฒนาต้นแบบระบบการทำฟาร์มที่จะนำไปสู่เกษตรยั่งยืนของเกษตรกรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (4) เพื่อการศึกษาระบบการทำงานวิจัยและส่งเสริมของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เพื่อเป็นแนวทางในการทำงานวิจัยร่วมกันให้ประสบผลสำเร็จด้วยดี และเป็นแนวทางในการวางแผนงานวิจัย และถ่ายทอดเทคโนโลยีสู่เกษตรกร การศึกษาความเป็นไปได้โครงการปรับปรุงระบบทำฟาร์มเกษตรกรรายย่อย สรุปได้ดังนี้ 1. รายได้ครอบครัวจากการทำการเกษตรต่ำทั้งประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปัจจุบันจึงต้องพึ่งรายได้นอกภาคการเกษตรมากกว่า 50% สำหรับเป็นค่าใช้จ่ายดำรงชีวิตในครัวเรือน 2. การยกระดับรายได้โดยการทำเกษตรที่จะเป็นไปได้ คือ ควรทำหลาย ๆ กิจกรรมในฟาร์ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกษตรกรที่มีพื้นที่ถือครองน้อย ต่ำกว่า 15 ไร่ 3. พืชเศรษฐกิจที่ควรจะศึกษาและทดลองเพื่อนำเข้าไปสู่ระบบฟาร์มของเกษตรกรในประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ควรจะเป็นพืชที่มีศักยภาพด้านการตลาด โดยเฉพาะประเทศไทย โดยนำพืชหลายชนิดที่ประเทศไทยนำเข้าไปศึกษาและพัฒนาเทคโนโลยีองค์ประกอบ โดยมีการจัดระบบให้เหมาะสมกับฟาร์มของแต่ละท้องที่ 4. ภาคตะวันออกเฉียงเหนือจะต้องเพิ่มประสิทธิภาพการใช้น้ำในพื้นที่ที่มีระบบชลประทานแล้วให้เกิดประโยชน์มากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน การศึกษารูปแบบของการทำฟาร์มที่เหมาะสมของระบบการทำฟาร์มแบบผสมผสานยังมีความจำเป็น พื้นที่อาศัยน้ำฝนควรจะมุ่งพัฒนาสร้างแหล่งน้ำในไร่-นา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเก็บกักน้ำฝนไว้ใช้ในฤดูแล้ง หรือกรณีเกิดฝนทิ้งช่วง การมีน้ำตลอดปีจะสามารถเพิ่มกิจกรรมการปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ และประมง ในฟาร์มได้ อย่างไรก็ตาม พื้นที่บางฟาร์มอาจจะไม่สามารถเก็บกักน้ำฝนไว้ใช้ตลอดปีได้ การวิจัยนำพืชใหม่หรือสัตว์ชนิดใหม่เข้าไปสู่ระบบการทำฟาร์มของเกษตรกร เพื่อให้เกิดความหลากหลายในสภาพที่มีน้ำน้อยจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง 5. ปัญหาสำคัญในการที่จะทำการวิจัย คือ ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ไม่มีนักวิจัยที่จะสามารถร่วมทำงานได้ ทั้งในแง่จำนวนคนในแต่ละพื้นที่ และศักยภาพของเจ้าหน้าที่ คือ ความรู้ ความสามารถ ปัจจุบันคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้รับนักศึกษาจากประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มาเรียนในระดับปริญญาโทและเอกจำนวนทั้งหมด 21 คน จึงคาดว่าในอีก 2 ปีข้างหน้าบุคคลเหล่านี้จะเป็นนักวิจัยที่ร่วมมือกับประเทศไทยได้เป็นอย่างดี