วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อ 1. ศึกษาปัญหาการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่มีสมาธิสั้นในห้องเรียนปกติ 2. พัฒนาโปรแกรมการศึกษารายบุคคลสำหรับแก้ปัญหาการอ่านที่พบ การดำเนินการวิจัยมี 4 ขั้นตอน ได้แก่ 1. การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน 2. การพัฒนาโปรแกรมการศึกษารายบุคคลเพื่อพัฒนาการอ่านภาษาไทย 3. การดำเนินการใช้โปรแกรม 4. การปรับปรุงแก้ไขโปรแกรม กลุ่มตัวอย่าง คือนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 จำนวน 26 คน ที่มีนักเรียนสมาธิสั้นจำนวน 1 คน เรียนร่วมเต็มเวลา ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2550 โรงเรียนเกษมพิทยา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 4 อย่าง ดังนี้ 1. แบบทดสอบความสามารถการอ่านออกเสียงก่อนและหลังการทดลอง 2 แบบทดสอบและบันทึกการอ่านสำหรับผู้วิจัย 3. แบบสรุปปัญหาการอ่าน 4. กรอบการแก้ปัญหาการอ่านแต่ละประเภท วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ ระยะเวลาที่ใช้ในการทดลองโปรแกรมรวม 8 สัปดาห์ ผลการวิจัย พบว่า 1. ปัญหาการอ่านของนักเรียน เรื่อง การอ่านข้ามคำ ได้รับการแก้ไข คิดเป็นร้อยละ 100 2. ปัญหาการอ่านของนักเรียน เรื่อง การอ่านไม่ชัด ได้รับการแก้ไข กรณี คำควบกล้ำ ร ล และคำที่มี ซ เป็นพยัญชนะต้น สำหรับคำที่มี ร เป็นพยัญชนะต้น นักเรียนยังไม่สามารถแก้ไขได้ คิดเป็นร้อยละ 97.44 3. ปัญหาการอ่านของนักเรียน เรื่อง การอ่านตะกุกตะกัก ได้รับการแก้ไข คิดเป็นร้อยละ 98.08 4. ปัญหาการอ่านของนักเรียน เรื่อง การอ่านเป็นคำอื่น ได้รับการแก้ไข คิดเป็นร้อยละ 100 5. ปัญหาการอ่านของนักเรียน เรื่อง การอ่านเพิ่มคำ ได้รับการแก้ไข คิดเป็นร้อยละ 100