การวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดสองครั้งก่อนและหลังการทดลองนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อเปรียบเทียบอาการทางจิตของผู้ป่วยจิตเภทก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการจัดการอาการ และ2) เพื่อเปรียบเทียบอาการทางจิตของผู้ป่วยจิตเภทระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการอาการกับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยโรคจิตเภทที่เข้ารับการรักษาที่แผนกผู้ป่วยในโรงพยาบาลจิตเวช ที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่ผู้วิจัยได้กาหนดไว้ จานวน 40 คน ซึ่งได้รับการจับคู่ด้วยเพศ จากนั้นสุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 20 คน กลุ่มทดลองได้รับการดูแลตามโปรแกรมการจัดการอาการ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) โปรแกรมการจัดการอาการ 2) แบบประเมินอาการทางจิต ซึ่งเครื่องมือทุกชุดได้ผ่านการทดสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิจานวน 5 คน มีค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบราค เท่ากับ .82 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติทดสอบที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. อาการทางจิตของผู้ป่วยโรคจิตเภทหลังได้รับโปรแกรมการจัดการอาการลดลงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการจัดการอาการอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. อาการทางจิตของผู้ป่วยโรคจิตเภทกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการอาการลดลงกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ .05

วิทยานิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2558