วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2533

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษแบบแนะ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ที่ได้รับการตรวจงานเขียนด้วยวิธีชี้แนะโดยตรงและวิธีชี้แนะทางอ้อม ตัวอย่างประชากรเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/9 จำนวน 50 คน โรงเรียนสามเสนวิทยาลัย และนักเรียนชั้นปีที่ 1 กลุ่ม 1 จำนวน 50 คน คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยที่สร้างขึ้นคือ แผนการสอนสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 10 แผนสำหรับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 จำนวน 10 และชุดสัญลักษณ์ใช้ในการตรวจงานเขียนด้วยวิธีชี้แนะโดยตรง ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. การเปรียบเทียบความสามารถในการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษแบบแนะ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการตรวจงานเขียนด้วยวิธีชี้แนะโดยตรง และวิธีชี้แนะทางอ้อม พบว่าค่ามัชฌิมเลขคณิตของคะแนนเรียงความของนักเรียนทั้ง 2 กลุ่ม ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 2. การเปรียบเทียบความสามารถในการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษแบบแนะ ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ที่ได้รับการตรวจงานเขียนด้วยวิธีชี้แนะโดยตรง และวิธีชี้แนะทางอ้อมพบว่า ค่ามัชฌิมเลขคณิตของคะแนนเรียงความของนักศึกษาทั้ง 2 กลุ่ม ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05