วิทยานิพนธ์ (น.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2540

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาและวิเคราะห์กฎหมายและบทบาท อำนาจ หน้าที่ขององค์กรภาครัฐบาลและเอกชนที่เกี่ยวข้องในการจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในประเทศไทย ตลอดจนการมีมาตรการทางกฎหมายที่เหมาะสมในการจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ รวมไปถึงการจัดโครงสร้าง และกำหนดบทบาท อำนาจ หน้าที่ขององค์กรภาครัฐและเอกชนที่เหมาะสมในการจัดการ และการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในระดับต่างๆ ของประเทศไทยให้มีประสิทธิภาพและสอดคล้องตามอนุสัญญาแรมซาร์ ผลการศึกษาวิจัยพบว่า กฎหมายที่เกี่ยวข้องในการจัดการ และการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติของประเทศไทยในปัจจุบันยังมีลักษณะที่จำกัด และขาดความชัดเจน ตลอดจนการบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องในการจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติขาดประสิทธิภาพอย่างจริงจัง กล่าวคือ สภาพของกฎหมายที่ใช้ในการจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในประเทศไทย โดยส่วนใหญ่นั้นมีเจตนารมณ์ของกฎหมายในการใช้ประโยชน์ควบคู่กับการอนุรักษ์มากพอสมควร แต่ปรากฏว่ากฎหมายก็ยังขาดความชัดเจนและความเหมาะสมในการจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพ อีกทั้งกฎหมายบางฉบับมีเจตนารมณ์มุ่งเน้นในด้านการใช้ประโยชน์จากพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเพียงอย่างเดียวการอนุรักษ์ควบคู่ไปด้วย ตลอดจนองค์กรภาครัฐที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องในการจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติมีลักษณะที่ซ้ำซ้อนกันในบทบาท อำนาจ หน้าที่ ตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับองค์กรนั้นๆ สิ่งเหล่านี้ทำให้การจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติภายใต้กรอบของกฎหมายในประเทศไทยขาดประสิทธิภาพและไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร จากสภาพปัญหาดังกล่าว ผู้วิจัยจึงเสนอแนะให้ปรับปรุง แก้ไข และเพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เกิดการจัดการและการอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติที่เหมาะสมกับสภาพพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติของประเทศไทย อีกทั้งการจัดให้มีองค์กรในรูปแบบของคณะกรรมการระดับชาติในระดับนโยบายแห่งชาติ และในระดับพื้นที่ โดยมีโครงสร้างประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ภาครัฐและภาคเอกชนทำหน้าที่ในการกำหนดแผนงาน และการดำเนินการตามแผนปฏิบัติการเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพและสอดคล้องกับอนุสัญญาแรมซาร์ตามหลักการใช้อย่างชาญฉลาดด้วย